Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
аеіоуыэюя

знагу́лу

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
знагу́лу - -

Крыніцы: piskunou2012.

зна́дабіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зна́даблюся зна́дабімся
2-я ас. зна́дабішся зна́дабіцеся
3-я ас. зна́дабіцца зна́дабяцца
Прошлы час
м. зна́дабіўся зна́дабіліся
ж. зна́дабілася
н. зна́дабілася
Дзеепрыслоўе
прош. час зна́дабіўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

знадабля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знадабля́юся знадабля́емся
2-я ас. знадабля́ешся знадабля́ецеся
3-я ас. знадабля́ецца знадабля́юцца
Прошлы час
м. знадабля́ўся знадабля́ліся
ж. знадабля́лася
н. знадабля́лася
Загадны лад
2-я ас. знадабля́йся знадабля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час знадабля́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

зна́дабны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зна́дабны зна́дабная зна́дабнае зна́дабныя
Р. зна́дабнага зна́дабнай
зна́дабнае		 зна́дабнага зна́дабных
Д. зна́дабнаму зна́дабнай зна́дабнаму зна́дабным
В. зна́дабны (неадуш.)
зна́дабнага (адуш.)		 зна́дабную зна́дабнае зна́дабныя (неадуш.)
зна́дабных (адуш.)
Т. зна́дабным зна́дабнай
зна́дабнаю		 зна́дабным зна́дабнымі
М. зна́дабным зна́дабнай зна́дабным зна́дабных

Крыніцы: piskunou2012.

знадво́ркавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знадво́ркавы знадво́ркавая знадво́ркавае знадво́ркавыя
Р. знадво́ркавага знадво́ркавай
знадво́ркавае		 знадво́ркавага знадво́ркавых
Д. знадво́ркаваму знадво́ркавай знадво́ркаваму знадво́ркавым
В. знадво́ркавы (неадуш.)
знадво́ркавага (адуш.)		 знадво́ркавую знадво́ркавае знадво́ркавыя (неадуш.)
знадво́ркавых (адуш.)
Т. знадво́ркавым знадво́ркавай
знадво́ркаваю		 знадво́ркавым знадво́ркавымі
М. знадво́ркавым знадво́ркавай знадво́ркавым знадво́ркавых

Крыніцы: piskunou2012.

знадво́рку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
знадво́рку - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знадво́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. знадво́рнасць
Р. знадво́рнасці
Д. знадво́рнасці
В. знадво́рнасць
Т. знадво́рнасцю
М. знадво́рнасці

Крыніцы: piskunou2012.

знадво́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знадво́рны знадво́рная знадво́рнае знадво́рныя
Р. знадво́рнага знадво́рнай
знадво́рнае		 знадво́рнага знадво́рных
Д. знадво́рнаму знадво́рнай знадво́рнаму знадво́рным
В. знадво́рны (неадуш.)
знадво́рнага (адуш.)		 знадво́рную знадво́рнае знадво́рныя (неадуш.)
знадво́рных (адуш.)
Т. знадво́рным знадво́рнай
знадво́рнаю		 знадво́рным знадво́рнымі
М. знадво́рным знадво́рнай знадво́рным знадво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знадво́р’я

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
знадво́р’я - -

Крыніцы: piskunou2012.

зна́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зна́джу зна́дзім
2-я ас. зна́дзіш зна́дзіце
3-я ас. зна́дзіць зна́дзяць
Прошлы час
м. зна́дзіў зна́дзілі
ж. зна́дзіла
н. зна́дзіла
Загадны лад
2-я ас. зна́дзь зна́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час зна́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.