здабы́тчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
здабы́тчыца |
здабы́тчыцы |
Р. |
здабы́тчыцы |
здабы́тчыц |
Д. |
здабы́тчыцы |
здабы́тчыцам |
В. |
здабы́тчыцу |
здабы́тчыц |
Т. |
здабы́тчыцай здабы́тчыцаю |
здабы́тчыцамі |
М. |
здабы́тчыцы |
здабы́тчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
здабы́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
здабы́ты |
здабы́тая |
здабы́тае |
здабы́тыя |
Р. |
здабы́тага |
здабы́тай здабы́тае |
здабы́тага |
здабы́тых |
Д. |
здабы́таму |
здабы́тай |
здабы́таму |
здабы́тым |
В. |
здабы́ты (неадуш.) здабы́тага (адуш.) |
здабы́тую |
здабы́тае |
здабы́тыя (неадуш.) здабы́тых (адуш.) |
Т. |
здабы́тым |
здабы́тай здабы́таю |
здабы́тым |
здабы́тымі |
М. |
здабы́тым |
здабы́тай |
здабы́тым |
здабы́тых |
Кароткая форма: здабы́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
здабыўны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
здабыўны́ |
здабыўна́я |
здабыўно́е |
здабыўны́я |
Р. |
здабыўно́га |
здабыўно́й здабыўно́е |
здабыўно́га |
здабыўны́х |
Д. |
здабыўно́му |
здабыўно́й |
здабыўно́му |
здабыўны́м |
В. |
здабыўны́ (неадуш.) здабыўно́га (адуш.) |
здабыўну́ю |
здабыўно́е |
здабыўны́я (неадуш.) здабыўны́х (адуш.) |
Т. |
здабыўны́м |
здабыўно́й здабыўно́ю |
здабыўны́м |
здабыўны́мі |
М. |
здабыўны́м |
здабыўно́й |
здабыўны́м |
здабыўны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
здабы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
здабу́дзецца |
здабу́дуцца |
Прошлы час |
м. |
здабы́ўся |
здабылі́ся |
ж. |
здабыла́ся |
н. |
здабыло́ся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
здабыццё́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
здабыццё́ |
Р. |
здабыцця́ |
Д. |
здабыццю́ |
В. |
здабыццё́ |
Т. |
здабыццём |
М. |
здабыцці́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
здабы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
здабу́ду |
здабу́дзем |
2-я ас. |
здабу́дзеш |
здабу́дзеце |
3-я ас. |
здабу́дзе |
здабу́дуць |
Прошлы час |
м. |
здабы́ў |
здабылі́ |
ж. |
здабыла́ |
н. |
здабыла́ здабыло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
здабу́дзь |
здабу́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
здабы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
здабы́ча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
здабы́ча |
Р. |
здабы́чы |
Д. |
здабы́чы |
В. |
здабы́чу |
Т. |
здабы́чай здабы́чаю |
М. |
здабы́чы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
здабы́члівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
здабы́члівасць |
Р. |
здабы́члівасці |
Д. |
здабы́члівасці |
В. |
здабы́члівасць |
Т. |
здабы́члівасцю |
М. |
здабы́члівасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.