епіцім’я́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| епіцім’я́ | |
| епіцім’і́ | |
| епіцім’і́ | |
| епіцім’ю́ | |
| епіцім’ё́й епіцім’ё́ю |
|
| епіцім’і́ |
Крыніцы:
епіцім’я́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| епіцім’я́ | |
| епіцім’і́ | |
| епіцім’і́ | |
| епіцім’ю́ | |
| епіцім’ё́й епіцім’ё́ю |
|
| епіцім’і́ |
Крыніцы: