гадава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гаду́юся |
гаду́емся |
2-я ас. |
гаду́ешся |
гаду́ецеся |
3-я ас. |
гаду́ецца |
гаду́юцца |
Прошлы час |
м. |
гадава́ўся |
гадава́ліся |
ж. |
гадава́лася |
н. |
гадава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
гаду́йся |
гаду́йцеся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гадава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гаду́ю |
гаду́ем |
2-я ас. |
гаду́еш |
гаду́еце |
3-я ас. |
гаду́е |
гаду́юць |
Прошлы час |
м. |
гадава́ў |
гадава́лі |
ж. |
гадава́ла |
н. |
гадава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
гаду́й |
гаду́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гаду́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гадаві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гадаві́к |
гадавікі́ |
Р. |
гадавіка́ |
гадавіко́ў |
Д. |
гадавіку́ |
гадавіка́м |
В. |
гадавіка́ |
гадавіко́ў |
Т. |
гадавіко́м |
гадавіка́мі |
М. |
гадавіку́ |
гадавіка́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гадаві́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гадаві́на |
гадаві́ны |
Р. |
гадаві́ны |
гадаві́н |
Д. |
гадаві́не |
гадаві́нам |
В. |
гадаві́ну |
гадаві́ны |
Т. |
гадаві́най гадаві́наю |
гадаві́намі |
М. |
гадаві́не |
гадаві́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гадаві́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гадаві́чка |
гадаві́чкі |
Р. |
гадаві́чкі |
гадаві́чак |
Д. |
гадаві́чцы |
гадаві́чкам |
В. |
гадаві́чку |
гадаві́чак |
Т. |
гадаві́чкай гадаві́чкаю |
гадаві́чкамі |
М. |
гадаві́чцы |
гадаві́чках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Га́давічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Га́давічы |
Р. |
Га́давіч Га́давічаў |
Д. |
Га́давічам |
В. |
Га́давічы |
Т. |
Га́давічамі |
М. |
Га́давічах |
гадавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гадавы́ |
гадава́я |
гадаво́е |
гадавы́я |
Р. |
гадаво́га |
гадаво́й гадаво́е |
гадаво́га |
гадавы́х |
Д. |
гадаво́му |
гадаво́й |
гадаво́му |
гадавы́м |
В. |
гадавы́ (неадуш.) гадаво́га (адуш.) |
гадаву́ю |
гадаво́е |
гадавы́я (неадуш.) гадавы́х (адуш.) |
Т. |
гадавы́м |
гадаво́й гадаво́ю |
гадавы́м |
гадавы́мі |
М. |
гадавы́м |
гадаво́й |
гадавы́м |
гадавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гадалі́ній
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гадалі́ній |
Р. |
гадалі́нію |
Д. |
гадалі́нію |
В. |
гадалі́ній |
Т. |
гадалі́ніем |
М. |
гадалі́ніі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
гада́льнік
‘той, хто гадае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гада́льнік |
гада́льнікі |
Р. |
гада́льніка |
гада́льнікаў |
Д. |
гада́льніку |
гада́льнікам |
В. |
гада́льніка |
гада́льнікаў |
Т. |
гада́льнікам |
гада́льнікамі |
М. |
гада́льніку |
гада́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.