Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

гаваркі́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гаваркі́ гаварка́я гаварко́е гаваркі́я
Р. гаварко́га гаварко́й
гаварко́е
гаварко́га гаваркі́х
Д. гаварко́му гаварко́й гаварко́му гаваркі́м
В. гаваркі́ (неадуш.)
гаварко́га (адуш.)
гаварку́ю гаварко́е гаваркі́я (неадуш.)
гаваркі́х (адуш.)
Т. гаваркі́м гаварко́й
гаварко́ю
гаваркі́м гаваркі́мі
М. гаваркі́м гаварко́й гаваркі́м гаваркі́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гаварлі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
гаварлі́ва гаварлі́вей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

гаварлі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. гаварлі́васць
Р. гаварлі́васці
Д. гаварлі́васці
В. гаварлі́васць
Т. гаварлі́васцю
М. гаварлі́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гаварлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гаварлі́вы гаварлі́вая гаварлі́вае гаварлі́выя
Р. гаварлі́вага гаварлі́вай
гаварлі́вае
гаварлі́вага гаварлі́вых
Д. гаварлі́ваму гаварлі́вай гаварлі́ваму гаварлі́вым
В. гаварлі́вы (неадуш.)
гаварлі́вага (адуш.)
гаварлі́вую гаварлі́вае гаварлі́выя (неадуш.)
гаварлі́вых (адуш.)
Т. гаварлі́вым гаварлі́вай
гаварлі́ваю
гаварлі́вым гаварлі́вымі
М. гаварлі́вым гаварлі́вай гаварлі́вым гаварлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

гаваро́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гаваро́к
Р. гаварку́
Д. гаварку́
В. гаваро́к
Т. гаварко́м
М. гаварку́

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гавару́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гавару́н гаваруны́
Р. гаваруна́ гаваруно́ў
Д. гаваруну́ гаваруна́м
В. гаваруна́ гаваруно́ў
Т. гаваруно́м гаваруна́мі
М. гаваруне́ гаваруна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гавару́нчык

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гавару́нчык гавару́нчыкі
Р. гавару́нчыка гавару́нчыкаў
Д. гавару́нчыку гавару́нчыкам
В. гавару́нчыка гавару́нчыкаў
Т. гавару́нчыкам гавару́нчыкамі
М. гавару́нчыку гавару́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

гавару́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гавару́ха гавару́хі
Р. гавару́хі гавару́х
Д. гавару́се гавару́хам
В. гавару́ху гавару́х
Т. гавару́хай
гавару́хаю
гавару́хамі
М. гавару́се гавару́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гавару́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гавару́шка гавару́шкі
Р. гавару́шкі гавару́шак
Д. гавару́шцы гавару́шкам
В. гавару́шку гавару́шкі
Т. гавару́шкай
гавару́шкаю
гавару́шкамі
М. гавару́шцы гавару́шках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

гавару́шкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. гавару́шкі
Р. гавару́шак
Д. гавару́шкам
В. гавару́шкі
Т. гавару́шкамі
М. гавару́шках

Крыніцы: sbm2012.