Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
агдежзйлнпрстхцчш

вучнё́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вучнё́ўства
Р. вучнё́ўства
Д. вучнё́ўству
В. вучнё́ўства
Т. вучнё́ўствам
М. вучнё́ўстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вучо́ба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. вучо́ба
Р. вучо́бы
Д. вучо́бе
В. вучо́бу
Т. вучо́бай
вучо́баю
М. вучо́бе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вучо́на

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
вучо́на - -

Крыніцы: piskunou2012.

вучо́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. вучо́насць
Р. вучо́насці
Д. вучо́насці
В. вучо́насць
Т. вучо́насцю
М. вучо́насці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вучо́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вучо́ны вучо́ная вучо́нае вучо́ныя
Р. вучо́нага вучо́най
вучо́нае		 вучо́нага вучо́ных
Д. вучо́наму вучо́най вучо́наму вучо́ным
В. вучо́ны (неадуш.)
вучо́нага (адуш.)		 вучо́ную вучо́нае вучо́ныя (неадуш.)
вучо́ных (адуш.)
Т. вучо́ным вучо́най
вучо́наю		 вучо́ным вучо́нымі
М. вучо́ным вучо́най вучо́ным вучо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вучо́ны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. вучо́ны вучо́ныя
Р. вучо́нага вучо́ных
Д. вучо́наму вучо́ным
В. вучо́нага вучо́ных
Т. вучо́ным вучо́нымі
М. вучо́ным вучо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вучы́лішча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вучы́лішча вучы́лішчы
Р. вучы́лішча вучы́лішчаў
вучы́лішч
Д. вучы́лішчу вучы́лішчам
В. вучы́лішча вучы́лішчы
Т. вучы́лішчам вучы́лішчамі
М. вучы́лішчы вучы́лішчах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вучы́лішчны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вучы́лішчны вучы́лішчная вучы́лішчнае вучы́лішчныя
Р. вучы́лішчнага вучы́лішчнай
вучы́лішчнае		 вучы́лішчнага вучы́лішчных
Д. вучы́лішчнаму вучы́лішчнай вучы́лішчнаму вучы́лішчным
В. вучы́лішчны (неадуш.)
вучы́лішчнага (адуш.)		 вучы́лішчную вучы́лішчнае вучы́лішчныя (неадуш.)
вучы́лішчных (адуш.)
Т. вучы́лішчным вучы́лішчнай
вучы́лішчнаю		 вучы́лішчным вучы́лішчнымі
М. вучы́лішчным вучы́лішчнай вучы́лішчным вучы́лішчных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вучы́целька

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вучы́целька вучы́целькі
Р. вучы́целькі вучы́целек
Д. вучы́цельцы вучы́целькам
В. вучы́цельку вучы́целек
Т. вучы́целькай
вучы́целькаю		 вучы́целькамі
М. вучы́цельцы вучы́цельках

Крыніцы: piskunou2012.

вучы́цельскі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вучы́цельскі вучы́цельская вучы́цельскае вучы́цельскія
Р. вучы́цельскага вучы́цельскай
вучы́цельскае		 вучы́цельскага вучы́цельскіх
Д. вучы́цельскаму вучы́цельскай вучы́цельскаму вучы́цельскім
В. вучы́цельскі (неадуш.)
вучы́цельскага (адуш.)		 вучы́цельскую вучы́цельскае вучы́цельскія (неадуш.)
вучы́цельскіх (адуш.)
Т. вучы́цельскім вучы́цельскай
вучы́цельскаю		 вучы́цельскім вучы́цельскімі
М. вучы́цельскім вучы́цельскай вучы́цельскім вучы́цельскіх

Крыніцы: piskunou2012.