ва́хта
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ва́хта |
ва́хты |
Р. |
ва́хты |
ва́хт ва́хтаў |
Д. |
ва́хце |
ва́хтам |
В. |
ва́хту |
ва́хты |
Т. |
ва́хтай ва́хтаю |
ва́хтамі |
М. |
ва́хце |
ва́хтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вахтава
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
вахтава |
- |
- |
ва́хтавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ва́хтавы |
ва́хтавая |
ва́хтавае |
ва́хтавыя |
Р. |
ва́хтавага |
ва́хтавай ва́хтавае |
ва́хтавага |
ва́хтавых |
Д. |
ва́хтаваму |
ва́хтавай |
ва́хтаваму |
ва́хтавым |
В. |
ва́хтавы (неадуш.) ва́хтавага (адуш.) |
ва́хтавую |
ва́хтавае |
ва́хтавыя (неадуш.) ва́хтавых (адуш.) |
Т. |
ва́хтавым |
ва́хтавай ва́хтаваю |
ва́хтавым |
ва́хтавымі |
М. |
ва́хтавым |
ва́хтавай |
ва́хтавым |
ва́хтавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ва́хтар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ва́хтар |
ва́хтары |
Р. |
ва́хтара |
ва́хтараў |
Д. |
ва́хтару |
ва́хтарам |
В. |
ва́хтара |
ва́хтараў |
Т. |
ва́хтарам |
ва́хтарамі |
М. |
ва́хтару |
ва́хтарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ва́хтацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
ва́хтаецца |
ва́хтаюцца |
Прошлы час |
м. |
ва́хтаўся |
ва́хталіся |
ж. |
ва́хталася |
н. |
ва́хталася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ва́хтаючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вахтпара́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вахтпара́д |
вахтпара́ды |
Р. |
вахтпара́да |
вахтпара́даў |
Д. |
вахтпара́ду |
вахтпара́дам |
В. |
вахтпара́д |
вахтпара́ды |
Т. |
вахтпара́дам |
вахтпара́дамі |
М. |
вахтпара́дзе |
вахтпара́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.