анулява́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
анулю́ю |
анулю́ем |
2-я ас. |
анулю́еш |
анулю́еце |
3-я ас. |
анулю́е |
анулю́юць |
Прошлы час |
м. |
анулява́ў |
анулява́лі |
ж. |
анулява́ла |
н. |
анулява́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
анулю́й |
анулю́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
анулю́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
анулява́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
анулю́ю |
анулю́ем |
2-я ас. |
анулю́еш |
анулю́еце |
3-я ас. |
анулю́е |
анулю́юць |
Прошлы час |
м. |
анулява́ў |
анулява́лі |
ж. |
анулява́ла |
н. |
анулява́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
анулю́й |
анулю́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
анулява́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ануля́рыя
‘частка парастка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ануля́рыя |
ануля́рыі |
Р. |
ануля́рыі |
ануля́рый |
Д. |
ануля́рыі |
ануля́рыям |
В. |
ануля́рыю |
ануля́рыі |
Т. |
ануля́рыяй ануля́рыяю |
ануля́рыямі |
М. |
ануля́рыі |
ануля́рыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
ануля́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ануля́цыя |
Р. |
ануля́цыі |
Д. |
ануля́цыі |
В. |
ануля́цыю |
Т. |
ануля́цыяй ануля́цыяю |
М. |
ануля́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ануры́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ануры́я |
Р. |
ануры́і |
Д. |
ануры́і |
В. |
ануры́ю |
Т. |
ануры́яй ануры́яю |
М. |
ануры́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ану́сіна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ану́сіна |
Р. |
Ану́сіна |
Д. |
Ану́сіну |
В. |
Ану́сіна |
Т. |
Ану́сінам |
М. |
Ану́сіне |
Ану́фравічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ану́фравічы |
Р. |
Ану́фравіч Ану́фравічаў |
Д. |
Ану́фравічам |
В. |
Ану́фравічы |
Т. |
Ану́фравічамі |
М. |
Ану́фравічах |
Ануфро́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ануфро́ва |
Р. |
Ануфро́ва |
Д. |
Ануфро́ву |
В. |
Ануфро́ва |
Т. |
Ануфро́вам |
М. |
Ануфро́ве |
Ану́фрый
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Ану́фрый |
Ану́фрыі |
Р. |
Ану́фрыя |
Ану́фрыяў |
Д. |
Ану́фрыю |
Ану́фрыям |
В. |
Ану́фрыя |
Ану́фрыяў |
Т. |
Ану́фрыем |
Ану́фрыямі |
М. |
Ану́фрыю |
Ану́фрыях |