аві́ста
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аві́ста |
авісты |
Р. |
авісты |
авістаў |
Д. |
авісце |
авістам |
В. |
авісту |
авісты |
Т. |
авістай авістаю |
авістамі |
М. |
авісце |
авістах |
Крыніцы:
piskunou2012.
авітаміно́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
авітаміно́з |
Р. |
авітаміно́зу |
Д. |
авітаміно́зу |
В. |
авітаміно́з |
Т. |
авітаміно́зам |
М. |
авітаміно́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
авітаміно́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
авітаміно́зны |
авітаміно́зная |
авітаміно́знае |
авітаміно́зныя |
Р. |
авітаміно́знага |
авітаміно́знай авітаміно́знае |
авітаміно́знага |
авітаміно́зных |
Д. |
авітаміно́знаму |
авітаміно́знай |
авітаміно́знаму |
авітаміно́зным |
В. |
авітаміно́зны (неадуш.) авітаміно́знага (адуш.) |
авітаміно́зную |
авітаміно́знае |
авітаміно́зныя (неадуш.) авітаміно́зных (адуш.) |
Т. |
авітаміно́зным |
авітаміно́знай авітаміно́знаю |
авітаміно́зным |
авітаміно́знымі |
М. |
авітаміно́зным |
авітаміно́знай |
авітаміно́зным |
авітаміно́зных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
аві́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аві́ты |
аві́тая |
аві́тае |
аві́тыя |
Р. |
аві́тага |
аві́тай аві́тае |
аві́тага |
аві́тых |
Д. |
аві́таму |
аві́тай |
аві́таму |
аві́тым |
В. |
аві́ты (неадуш.) аві́тага (адуш.) |
аві́тую |
аві́тае |
аві́тыя (неадуш.) аві́тых (адуш.) |
Т. |
аві́тым |
аві́тай аві́таю |
аві́тым |
аві́тымі |
М. |
аві́тым |
аві́тай |
аві́тым |
аві́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
аві́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аві́ты |
аві́тая |
аві́тае |
аві́тыя |
Р. |
аві́тага |
аві́тай аві́тае |
аві́тага |
аві́тых |
Д. |
аві́таму |
аві́тай |
аві́таму |
аві́тым |
В. |
аві́ты (неадуш.) аві́тага (адуш.) |
аві́тую |
аві́тае |
аві́тыя (неадуш.) аві́тых (адуш.) |
Т. |
аві́тым |
аві́тай аві́таю |
аві́тым |
аві́тымі |
М. |
аві́тым |
аві́тай |
аві́тым |
аві́тых |
Кароткая форма: аві́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
авітэліно́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
авітэліно́з |
Р. |
авітэліно́зу |
Д. |
авітэліно́зу |
В. |
авітэліно́з |
Т. |
авітэліно́зам |
М. |
авітэліно́зе |
Крыніцы:
piskunou2012.
авіфа́ўна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
авіфа́ўна |
Р. |
авіфа́ўны |
Д. |
авіфа́ўне |
В. |
авіфа́ўну |
Т. |
авіфа́ўнай авіфа́ўнаю |
М. |
авіфа́ўне |
Крыніцы:
piskunou2012.
аві́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аўю́ся |
аўё́мся |
2-я ас. |
аўе́шся |
аўяце́ся |
3-я ас. |
аўе́цца |
аўю́цца |
Прошлы час |
м. |
аві́ўся |
авілі́ся |
ж. |
авіла́ся |
н. |
авіло́ся |
Загадны лад |
2-я ас. |
аві́ся |
аві́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аві́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аві́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аўю́ |
аўё́м |
2-я ас. |
аўе́ш |
аўяце́ |
3-я ас. |
аўе́ |
аўю́ць |
Прошлы час |
м. |
аві́ў |
авілі́ |
ж. |
авіла́ |
н. |
авіло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
аві́ |
аві́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аві́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.