авало́даны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
авало́даны |
авало́даная |
авало́данае |
авало́даныя |
Р. |
авало́данага |
авало́данай авало́данае |
авало́данага |
авало́даных |
Д. |
авало́данаму |
авало́данай |
авало́данаму |
авало́даным |
В. |
авало́даны (неадуш.) авало́данага (адуш.) |
авало́даную |
авало́данае |
авало́даныя (неадуш.) авало́даных (адуш.) |
Т. |
авало́даным |
авало́данай авало́данаю |
авало́даным |
авало́данымі |
М. |
авало́даным |
авало́данай |
авало́даным |
авало́даных |
Крыніцы:
piskunou2012.
авало́даць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
авало́даю |
авало́даем |
2-я ас. |
авало́даеш |
авало́даеце |
3-я ас. |
авало́дае |
авало́даюць |
Прошлы час |
м. |
авало́даў |
авало́далі |
ж. |
авало́дала |
н. |
авало́дала |
Загадны лад |
2-я ас. |
авало́дай |
авало́дайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
авало́даўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
авало́дванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
авало́дванне |
Р. |
авало́двання |
Д. |
авало́дванню |
В. |
авало́дванне |
Т. |
авало́дваннем |
М. |
авало́дванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
авало́дваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
авало́дваю |
авало́дваем |
2-я ас. |
авало́дваеш |
авало́дваеце |
3-я ас. |
авало́двае |
авало́дваюць |
Прошлы час |
м. |
авало́дваў |
авало́двалі |
ж. |
авало́двала |
н. |
авало́двала |
Загадны лад |
2-я ас. |
авало́двай |
авало́двайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
авало́дваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
авало́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
авало́жаны |
авало́жаная |
авало́жанае |
авало́жаныя |
Р. |
авало́жанага |
авало́жанай авало́жанае |
авало́жанага |
авало́жаных |
Д. |
авало́жанаму |
авало́жанай |
авало́жанаму |
авало́жаным |
В. |
авало́жаны (неадуш.) авало́жанага (адуш.) |
авало́жаную |
авало́жанае |
авало́жаныя (неадуш.) авало́жаных (адуш.) |
Т. |
авало́жаным |
авало́жанай авало́жанаю |
авало́жаным |
авало́жанымі |
М. |
авало́жаным |
авало́жанай |
авало́жаным |
авало́жаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
авало́жваць
‘насычаць вільгаццю, арашаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
авало́жваю |
авало́жваем |
2-я ас. |
авало́жваеш |
авало́жваеце |
3-я ас. |
авало́жвае |
авало́жваюць |
Прошлы час |
м. |
авало́жваў |
авало́жвалі |
ж. |
авало́жвала |
н. |
авало́жвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
авало́жвай |
авало́жвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
авало́жваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
авало́жыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
авало́жу |
авало́жым |
2-я ас. |
авало́жыш |
авало́жыце |
3-я ас. |
авало́жыць |
авало́жаць |
Прошлы час |
м. |
авало́жыў |
авало́жылі |
ж. |
авало́жыла |
н. |
авало́жыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
авало́ж |
авало́жце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
авало́жыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ава́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ава́ль |
ава́лі |
Р. |
ава́ля |
ава́ляў |
Д. |
ава́лю |
ава́лям |
В. |
ава́ль |
ава́лі |
Т. |
ава́лем |
ава́лямі |
М. |
ава́лі |
ава́лях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
авальма́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
авальма́н |
Р. |
авальма́на |
Д. |
авальма́ну |
В. |
авальма́н |
Т. |
авальма́нам |
М. |
авальма́не |
Крыніцы:
piskunou2012.