Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’

ваўкада́ў

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ваўкада́ў ваўкада́вы
Р. ваўкада́ва ваўкада́ваў
Д. ваўкада́ву ваўкада́вам
В. ваўкада́ва ваўкада́ваў
Т. ваўкада́вам ваўкада́вамі
М. ваўкада́ве ваўкада́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ваўказу́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ваўказу́б ваўказу́бы
Р. ваўказу́ба ваўказу́баў
Д. ваўказу́бу ваўказу́бам
В. ваўказу́ба ваўказу́баў
Т. ваўказу́бам ваўказу́бамі
М. ваўказу́бе ваўказу́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ваўкала́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ваўкала́к ваўкала́кі
Р. ваўкала́ка ваўкала́каў
Д. ваўкала́ку ваўкала́кам
В. ваўкала́ка ваўкала́каў
Т. ваўкала́кам ваўкала́камі
М. ваўкала́ку ваўкала́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ваўкала́тка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ваўкала́тка
Р. Ваўкала́ткі
Д. Ваўкала́тцы
В. Ваўкала́тку
Т. Ваўкала́ткай
Ваўкала́ткаю
М. Ваўкала́тцы

ваўкала́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваўкала́цкі ваўкала́цкая ваўкала́цкае ваўкала́цкія
Р. ваўкала́цкага ваўкала́цкай
ваўкала́цкае		 ваўкала́цкага ваўкала́цкіх
Д. ваўкала́цкаму ваўкала́цкай ваўкала́цкаму ваўкала́цкім
В. ваўкала́цкі (неадуш.)
ваўкала́цкага (адуш.)		 ваўкала́цкую ваўкала́цкае ваўкала́цкія (неадуш.)
ваўкала́цкіх (адуш.)
Т. ваўкала́цкім ваўкала́цкай
ваўкала́цкаю		 ваўкала́цкім ваўкала́цкімі
М. ваўкала́цкім ваўкала́цкай ваўкала́цкім ваўкала́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

ваўкалю́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ваўкалю́д ваўкалю́ды
Р. ваўкалю́да ваўкалю́даў
Д. ваўкалю́ду ваўкалю́дам
В. ваўкалю́да ваўкалю́даў
Т. ваўкалю́дам ваўкалю́дамі
М. ваўкалю́дзе ваўкалю́дах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ваўкано́сава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ваўкано́сава
Р. Ваўкано́сава
Д. Ваўкано́саву
В. Ваўкано́сава
Т. Ваўкано́савам
М. Ваўкано́саве

Ваўкано́ша

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ваўкано́ша
Р. Ваўкано́шы
Д. Ваўкано́шы
В. Ваўкано́шу
Т. Ваўкано́шай
Ваўкано́шаю
М. Ваўкано́шы

ваўка́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ваўка́р ваўкары́
Р. ваўкара́ ваўкаро́ў
Д. ваўкару́ ваўкара́м
В. ваўкара́ ваўкаро́ў
Т. ваўкаро́м ваўкара́мі
М. ваўкару́ ваўкара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ваўкарэ́з

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ваўкарэ́з ваўкарэ́зы
Р. ваўкарэ́за ваўкарэ́заў
Д. ваўкарэ́зу ваўкарэ́зам
В. ваўкарэ́за ваўкарэ́заў
Т. ваўкарэ́зам ваўкарэ́замі
М. ваўкарэ́зе ваўкарэ́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.