Ваўкала́тка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ваўкала́тка
Р. Ваўкала́ткі
Д. Ваўкала́тцы
В. Ваўкала́тку
Т. Ваўкала́ткай
Ваўкала́ткаю
М. Ваўкала́тцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)