ваўказу́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ваўказу́б ваўказу́бы
Р. ваўказу́ба ваўказу́баў
Д. ваўказу́бу ваўказу́бам
В. ваўказу́ба ваўказу́баў
Т. ваўказу́бам ваўказу́бамі
М. ваўказу́бе ваўказу́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)