Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

ват-секу́нда

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ват-секу́нда ват-секу́нды
Р. ват-секу́нды ват-секу́нд
ват-секу́ндаў
Д. ват-секу́ндзе ват-секу́ндам
В. ват-секу́нду ват-секу́нды
Т. ват-секу́ндай
ват-секу́ндаю		 ват-секу́ндамі
М. ват-секу́ндзе ват-секу́ндах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ваўкава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ваўкава́та - -

Крыніцы: piskunou2012.

ваўкава́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ваўкава́тасць
Р. ваўкава́тасці
Д. ваўкава́тасці
В. ваўкава́тасць
Т. ваўкава́тасцю
М. ваўкава́тасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ваўкава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваўкава́ты ваўкава́тая ваўкава́тае ваўкава́тыя
Р. ваўкава́тага ваўкава́тай
ваўкава́тае		 ваўкава́тага ваўкава́тых
Д. ваўкава́таму ваўкава́тай ваўкава́таму ваўкава́тым
В. ваўкава́ты (неадуш.)
ваўкава́тага (адуш.)		 ваўкава́тую ваўкава́тае ваўкава́тыя (неадуш.)
ваўкава́тых (адуш.)
Т. ваўкава́тым ваўкава́тай
ваўкава́таю		 ваўкава́тым ваўкава́тымі
М. ваўкава́тым ваўкава́тай ваўкава́тым ваўкава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ваўкаві́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваўкаві́цкі ваўкаві́цкая ваўкаві́цкае ваўкаві́цкія
Р. ваўкаві́цкага ваўкаві́цкай
ваўкаві́цкае		 ваўкаві́цкага ваўкаві́цкіх
Д. ваўкаві́цкаму ваўкаві́цкай ваўкаві́цкаму ваўкаві́цкім
В. ваўкаві́цкі (неадуш.)
ваўкаві́цкага (адуш.)		 ваўкаві́цкую ваўкаві́цкае ваўкаві́цкія (неадуш.)
ваўкаві́цкіх (адуш.)
Т. ваўкаві́цкім ваўкаві́цкай
ваўкаві́цкаю		 ваўкаві́цкім ваўкаві́цкімі
М. ваўкаві́цкім ваўкаві́цкай ваўкаві́цкім ваўкаві́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ваўкаві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ваўкаві́чы
Р. Ваўкаві́ч
Ваўкаві́чаў
Д. Ваўкаві́чам
В. Ваўкаві́чы
Т. Ваўкаві́чамі
М. Ваўкаві́чах

Ваўкавы́ск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ваўкавы́ск
Р. Ваўкавы́ска
Д. Ваўкавы́ску
В. Ваўкавы́ск
Т. Ваўкавы́скам
М. Ваўкавы́ску

Крыніцы: krapivabr2012.

ваўкавы́ска-камяне́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваўкавы́ска-камяне́цкі ваўкавы́ска-камяне́цкая ваўкавы́ска-камяне́цкае ваўкавы́ска-камяне́цкія
Р. ваўкавы́ска-камяне́цкага ваўкавы́ска-камяне́цкай
ваўкавы́ска-камяне́цкае		 ваўкавы́ска-камяне́цкага ваўкавы́ска-камяне́цкіх
Д. ваўкавы́ска-камяне́цкаму ваўкавы́ска-камяне́цкай ваўкавы́ска-камяне́цкаму ваўкавы́ска-камяне́цкім
В. ваўкавы́ска-камяне́цкі (неадуш.)
ваўкавы́ска-камяне́цкага (адуш.)		 ваўкавы́ска-камяне́цкую ваўкавы́ска-камяне́цкае ваўкавы́ска-камяне́цкія (неадуш.)
ваўкавы́ска-камяне́цкіх (адуш.)
Т. ваўкавы́ска-камяне́цкім ваўкавы́ска-камяне́цкай
ваўкавы́ска-камяне́цкаю		 ваўкавы́ска-камяне́цкім ваўкавы́ска-камяне́цкімі
М. ваўкавы́ска-камяне́цкім ваўкавы́ска-камяне́цкай ваўкавы́ска-камяне́цкім ваўкавы́ска-камяне́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

ваўкавы́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваўкавы́скі ваўкавы́ская ваўкавы́скае ваўкавы́скія
Р. ваўкавы́скага ваўкавы́скай
ваўкавы́скае		 ваўкавы́скага ваўкавы́скіх
Д. ваўкавы́скаму ваўкавы́скай ваўкавы́скаму ваўкавы́скім
В. ваўкавы́скі (неадуш.)
ваўкавы́скага (адуш.)		 ваўкавы́скую ваўкавы́скае ваўкавы́скія (неадуш.)
ваўкавы́скіх (адуш.)
Т. ваўкавы́скім ваўкавы́скай
ваўкавы́скаю		 ваўкавы́скім ваўкавы́скімі
М. ваўкавы́скім ваўкавы́скай ваўкавы́скім ваўкавы́скіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

ваўкада́ў

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ваўкада́ў ваўкада́вы
Р. ваўкада́ва ваўкада́ваў
Д. ваўкада́ву ваўкада́вам
В. ваўкада́ва ваўкада́ваў
Т. ваўкада́вам ваўкада́вамі
М. ваўкада́ве ваўкада́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.