асвяжа́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асвяжа́льнік |
асвяжа́льнікі |
| Р. |
асвяжа́льніка |
асвяжа́льнікаў |
| Д. |
асвяжа́льніку |
асвяжа́льнікам |
| В. |
асвяжа́льнік |
асвяжа́льнікі |
| Т. |
асвяжа́льнікам |
асвяжа́льнікамі |
| М. |
асвяжа́льніку |
асвяжа́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
асвяжа́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асвяжа́льны |
асвяжа́льная |
асвяжа́льнае |
асвяжа́льныя |
| Р. |
асвяжа́льнага |
асвяжа́льнай асвяжа́льнае |
асвяжа́льнага |
асвяжа́льных |
| Д. |
асвяжа́льнаму |
асвяжа́льнай |
асвяжа́льнаму |
асвяжа́льным |
| В. |
асвяжа́льны (неадуш.) асвяжа́льнага (адуш.) |
асвяжа́льную |
асвяжа́льнае |
асвяжа́льныя (неадуш.) асвяжа́льных (адуш.) |
| Т. |
асвяжа́льным |
асвяжа́льнай асвяжа́льнаю |
асвяжа́льным |
асвяжа́льнымі |
| М. |
асвяжа́льным |
асвяжа́льнай |
асвяжа́льным |
асвяжа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асвяжа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асвяжа́льны |
асвяжа́льная |
асвяжа́льнае |
асвяжа́льныя |
| Р. |
асвяжа́льнага |
асвяжа́льнай асвяжа́льнае |
асвяжа́льнага |
асвяжа́льных |
| Д. |
асвяжа́льнаму |
асвяжа́льнай |
асвяжа́льнаму |
асвяжа́льным |
| В. |
асвяжа́льны (неадуш.) асвяжа́льнага (адуш.) |
асвяжа́льную |
асвяжа́льнае |
асвяжа́льныя (неадуш.) асвяжа́льных (адуш.) |
| Т. |
асвяжа́льным |
асвяжа́льнай асвяжа́льнаю |
асвяжа́льным |
асвяжа́льнымі |
| М. |
асвяжа́льным |
асвяжа́льнай |
асвяжа́льным |
асвяжа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асвяжа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асвяжа́юся |
асвяжа́емся |
| 2-я ас. |
асвяжа́ешся |
асвяжа́ецеся |
| 3-я ас. |
асвяжа́ецца |
асвяжа́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
асвяжа́ўся |
асвяжа́ліся |
| ж. |
асвяжа́лася |
| н. |
асвяжа́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асвяжа́йся |
асвяжа́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
асвяжа́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асвяжа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асвяжа́ю |
асвяжа́ем |
| 2-я ас. |
асвяжа́еш |
асвяжа́еце |
| 3-я ас. |
асвяжа́е |
асвяжа́юць |
| Прошлы час |
| м. |
асвяжа́ў |
асвяжа́лі |
| ж. |
асвяжа́ла |
| н. |
асвяжа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асвяжа́й |
асвяжа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
асвяжа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асвяжы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асвяжу́ся |
асвяжы́мся |
| 2-я ас. |
асвяжы́шся |
асвежыце́ся |
| 3-я ас. |
асвяжы́цца |
асвяжа́цца |
| Прошлы час |
| м. |
асвяжы́ўся |
асвяжы́ліся |
| ж. |
асвяжы́лася |
| н. |
асвяжы́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асвяжы́ся |
асвяжы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
асвяжы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асвяжы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асвяжу́ |
асвяжы́м |
| 2-я ас. |
асвяжы́ш |
асвежыце́ |
| 3-я ас. |
асвяжы́ць |
асвяжа́ць |
| Прошлы час |
| м. |
асвяжы́ў |
асвяжы́лі |
| ж. |
асвяжы́ла |
| н. |
асвяжы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асвяжы́ |
асвяжы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
асвяжы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асвяжэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асвяжэ́нне |
| Р. |
асвяжэ́ння |
| Д. |
асвяжэ́нню |
| В. |
асвяжэ́нне |
| Т. |
асвяжэ́ннем |
| М. |
асвяжэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асвянцо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асвянцо́ны |
асвянцо́ная |
асвянцо́нае |
асвянцо́ныя |
| Р. |
асвянцо́нага |
асвянцо́най асвянцо́нае |
асвянцо́нага |
асвянцо́ных |
| Д. |
асвянцо́наму |
асвянцо́най |
асвянцо́наму |
асвянцо́ным |
| В. |
асвянцо́ны (неадуш.) асвянцо́нага (адуш.) |
асвянцо́ную |
асвянцо́нае |
асвянцо́ныя (неадуш.) асвянцо́ных (адуш.) |
| Т. |
асвянцо́ным |
асвянцо́най асвянцо́наю |
асвянцо́ным |
асвянцо́нымі |
| М. |
асвянцо́ным |
асвянцо́най |
асвянцо́ным |
асвянцо́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.