асве́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асве́йскі |
асве́йская |
асве́йскае |
асве́йскія |
| Р. |
асве́йскага |
асве́йскай асве́йскае |
асве́йскага |
асве́йскіх |
| Д. |
асве́йскаму |
асве́йскай |
асве́йскаму |
асве́йскім |
| В. |
асве́йскі (неадуш.) асве́йскага (адуш.) |
асве́йскую |
асве́йскае |
асве́йскія (неадуш.) асве́йскіх (адуш.) |
| Т. |
асве́йскім |
асве́йскай асве́йскаю |
асве́йскім |
асве́йскімі |
| М. |
асве́йскім |
асве́йскай |
асве́йскім |
асве́йскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
асве́нчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асве́нчаны |
асве́нчаная |
асве́нчанае |
асве́нчаныя |
| Р. |
асве́нчанага |
асве́нчанай асве́нчанае |
асве́нчанага |
асве́нчаных |
| Д. |
асве́нчанаму |
асве́нчанай |
асве́нчанаму |
асве́нчаным |
| В. |
асве́нчаны (неадуш.) асве́нчанага (адуш.) |
асве́нчаную |
асве́нчанае |
асве́нчаныя (неадуш.) асве́нчаных (адуш.) |
| Т. |
асве́нчаным |
асве́нчанай асве́нчанаю |
асве́нчаным |
асве́нчанымі |
| М. |
асве́нчаным |
асве́нчанай |
асве́нчаным |
асве́нчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
асве́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асве́р |
асве́ры |
| Р. |
асве́ра |
асве́раў |
| Д. |
асве́ру |
асве́рам |
| В. |
асве́р |
асве́ры |
| Т. |
асве́рам |
асве́рамі |
| М. |
асве́ры |
асве́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асве́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асве́та |
| Р. |
асве́ты |
| Д. |
асве́це |
| В. |
асве́ту |
| Т. |
асве́тай асве́таю |
| М. |
асве́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асве́тлена
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| асве́тлена |
- |
- |
асве́тленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асве́тленасць |
| Р. |
асве́тленасці |
| Д. |
асве́тленасці |
| В. |
асве́тленасць |
| Т. |
асве́тленасцю |
| М. |
асве́тленасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асве́тлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асве́тлены |
асве́тленая |
асве́тленае |
асве́тленыя |
| Р. |
асве́тленага |
асве́тленай асве́тленае |
асве́тленага |
асве́тленых |
| Д. |
асве́тленаму |
асве́тленай |
асве́тленаму |
асве́тленым |
| В. |
асве́тлены (неадуш.) асве́тленага (адуш.) |
асве́тленую |
асве́тленае |
асве́тленыя (неадуш.) асве́тленых (адуш.) |
| Т. |
асве́тленым |
асве́тленай асве́тленаю |
асве́тленым |
асве́тленымі |
| М. |
асве́тленым |
асве́тленай |
асве́тленым |
асве́тленых |
Кароткая форма: асве́тлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.