хны́каннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хны́каннік | хны́каннікі | |
| хны́канніка | хны́каннікаў | |
| хны́канніку | хны́каннікам | |
| хны́канніка | хны́каннікаў | |
| хны́каннікам | хны́каннікамі | |
| хны́канніку | хны́канніках |
Крыніцы:
хны́каннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хны́каннік | хны́каннікі | |
| хны́канніка | хны́каннікаў | |
| хны́канніку | хны́каннікам | |
| хны́канніка | хны́каннікаў | |
| хны́каннікам | хны́каннікамі | |
| хны́канніку | хны́канніках |
Крыніцы:
хны́канніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| хны́канніца | хны́канніцы | |
| хны́канніцы | хны́канніц | |
| хны́канніцы | хны́канніцам | |
| хны́канніцу | хны́канніц | |
| хны́канніцай хны́канніцаю |
хны́канніцамі | |
| хны́канніцы | хны́канніцах |
Крыніцы:
хны́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| хны́каю | хны́каем | |
| хны́каеш | хны́каеце | |
| хны́кае | хны́каюць | |
| Прошлы час | ||
| хны́каў | хны́калі | |
| хны́кала | ||
| хны́кала | ||
| Загадны лад | ||
| хны́кай | хны́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| хны́каючы | ||
Крыніцы:
хны́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| хны́чу | хны́чам | |
| хны́чаш | хны́чаце | |
| хны́ча | хны́чуць | |
| Прошлы час | ||
| хны́каў | хны́калі | |
| хны́кала | ||
| хны́кала | ||
| Загадны лад | ||
| хны́ч | хны́чце | |
Крыніцы:
хныклі́вы
прыметнік, якасны
| хныклі́вы | хныклі́вая | хныклі́вае | хныклі́выя | |
| хныклі́вага | хныклі́вай хныклі́вае |
хныклі́вага | хныклі́вых | |
| хныклі́ваму | хныклі́вай | хныклі́ваму | хныклі́вым | |
| хныклі́вы ( хныклі́вага ( |
хныклі́вую | хныклі́вае | хныклі́выя ( хныклі́вых ( |
|
| хныклі́вым | хныклі́вай хныклі́ваю |
хныклі́вым | хныклі́вымі | |
| хныклі́вым | хныклі́вай | хныклі́вым | хныклі́вых | |
Крыніцы:
хо́
выклічнік
Крыніцы:
хо́бат
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хо́бат | хо́баты | |
| хо́бата | хо́батаў | |
| хо́бату | хо́батам | |
| хо́бат | хо́баты | |
| хо́батам | хо́батамі | |
| хо́баце | хо́батах |
Крыніцы:
хо́батны
прыметнік, адносны
| хо́батны | хо́батная | хо́батнае | хо́батныя | |
| хо́батнага | хо́батнай хо́батнае |
хо́батнага | хо́батных | |
| хо́батнаму | хо́батнай | хо́батнаму | хо́батным | |
| хо́батны ( хо́батнага ( |
хо́батную | хо́батнае | хо́батныя ( хо́батных ( |
|
| хо́батным | хо́батнай хо́батнаю |
хо́батным | хо́батнымі | |
| хо́батным | хо́батнай | хо́батным | хо́батных | |
Крыніцы:
хо́батныя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| хо́батныя | |
| хо́батных | |
| хо́батным | |
| хо́батных | |
| хо́батнымі | |
| хо́батных |
Крыніцы:
хо́бацік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хо́бацік | хо́бацікі | |
| хо́баціка | хо́бацікаў | |
| хо́баціку | хо́бацікам | |
| хо́бацік | хо́бацікі | |
| хо́бацікам | хо́бацікамі | |
| хо́баціку | хо́баціках |
Крыніцы: