хны́каннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
хны́каннік | хны́каннікі | |
хны́канніка | хны́каннікаў | |
хны́канніку | хны́каннікам | |
хны́канніка | хны́каннікаў | |
хны́каннікам | хны́каннікамі | |
хны́канніку | хны́канніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)