хны́каннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хны́каннік | хны́каннікі | |
| хны́канніка | хны́каннікаў | |
| хны́канніку | хны́каннікам | |
| хны́канніка | хны́каннікаў | |
| хны́каннікам | хны́каннікамі | |
| хны́канніку | хны́канніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)