хны́канніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| хны́канніца | хны́канніцы | |
| хны́канніцы | хны́канніц | |
| хны́канніцы | хны́канніцам | |
| хны́канніцу | хны́канніц | |
| хны́канніцай хны́канніцаю |
хны́канніцамі | |
| хны́канніцы | хны́канніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)