хны́канніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хны́канніца хны́канніцы
Р. хны́канніцы хны́канніц
Д. хны́канніцы хны́канніцам
В. хны́канніцу хны́канніц
Т. хны́канніцай
хны́канніцаю		 хны́канніцамі
М. хны́канніцы хны́канніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)