хмяльні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хмяльні́к | хмельнікі́ | |
| хмельніку́ | хмельніко́ў | |
| хмельніку́ | хмельніка́м | |
| хмяльні́к | хмельнікі́ | |
| хмельніко́м | хмельніка́мі | |
| хмельніку́ | хмельніка́х |
Крыніцы:
хмяльні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хмяльні́к | хмельнікі́ | |
| хмельніку́ | хмельніко́ў | |
| хмельніку́ | хмельніка́м | |
| хмяльні́к | хмельнікі́ | |
| хмельніко́м | хмельніка́мі | |
| хмельніку́ | хмельніка́х |
Крыніцы:
Хмяльні́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Хмяльні́к | |
| Хмельніка́ | |
| Хмельніку́ | |
| Хмяльні́к | |
| Хмельніко́м | |
| Хмельніку́ |
Хмяльні́ца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Хмяльні́ца | |
| Хмяльні́цы | |
| Хмяльні́цы | |
| Хмяльні́цу | |
| Хмяльні́цай Хмяльні́цаю |
|
| Хмяльні́цы |
хмяльні́цкі
прыметнік, адносны
| хмяльні́цкі | хмяльні́цкая | хмяльні́цкае | хмяльні́цкія | |
| хмяльні́цкага | хмяльні́цкай хмяльні́цкае |
хмяльні́цкага | хмяльні́цкіх | |
| хмяльні́цкаму | хмяльні́цкай | хмяльні́цкаму | хмяльні́цкім | |
| хмяльні́цкі ( хмяльні́цкага ( |
хмяльні́цкую | хмяльні́цкае | хмяльні́цкія ( хмяльні́цкіх ( |
|
| хмяльні́цкім | хмяльні́цкай хмяльні́цкаю |
хмяльні́цкім | хмяльні́цкімі | |
| хмяльні́цкім | хмяльні́цкай | хмяльні́цкім | хмяльні́цкіх | |
Крыніцы:
Хмяльно́е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| Хмяльно́е | |
| Хмяльно́га | |
| Хмяльно́му | |
| Хмяльно́е | |
| Хмяльны́м | |
| Хмяльны́м |
Хмяля́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Хмяля́ны | |
| Хмяля́н Хмяля́наў |
|
| Хмяля́нам | |
| Хмяля́ны | |
| Хмяля́намі | |
| Хмяля́нах |
хна́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| хна́ | |
| хны́ | |
| хне́ | |
| хну́ | |
| хно́й хно́ю |
|
| хне́ |
Крыніцы:
хні́паць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| хні́паю | хні́паем | |
| хні́паеш | хні́паеце | |
| хні́пае | хні́паюць | |
| Прошлы час | ||
| хні́паў | хні́палі | |
| хні́пала | ||
| хні́пала | ||
| Загадны лад | ||
| хні́пай | хні́пайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| хні́паючы | ||
Крыніцы:
хны́
выклічнік
Крыніцы:
хны́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| хны́канне | хны́канні | |
| хны́кання | хны́канняў | |
| хны́канню | хны́канням | |
| хны́канне | хны́канні | |
| хны́каннем | хны́каннямі | |
| хны́канні | хны́каннях |
Крыніцы: