хны́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хны́канне хны́канні
Р. хны́кання хны́канняў
Д. хны́канню хны́канням
В. хны́канне хны́канні
Т. хны́каннем хны́каннямі
М. хны́канні хны́каннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)