Хмяльні́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Хмяльні́к
Р. Хмельніка́
Д. Хмельніку́
В. Хмяльні́к
Т. Хмельніко́м
М. Хмельніку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)