асаве́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| асаве́ласць | |
| асаве́ласці | |
| асаве́ласці | |
| асаве́ласць | |
| асаве́ласцю | |
| асаве́ласці |
Крыніцы:
асаве́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| асаве́ласць | |
| асаве́ласці | |
| асаве́ласці | |
| асаве́ласць | |
| асаве́ласцю | |
| асаве́ласці |
Крыніцы:
асаве́лы
прыметнік, якасны
| асаве́лы | асаве́лая | асаве́лае | асаве́лыя | |
| асаве́лага | асаве́лай асаве́лае |
асаве́лага | асаве́лых | |
| асаве́ламу | асаве́лай | асаве́ламу | асаве́лым | |
| асаве́лы ( асаве́лага ( |
асаве́лую | асаве́лае | асаве́лыя ( асаве́лых ( |
|
| асаве́лым | асаве́лай асаве́лаю |
асаве́лым | асаве́лымі | |
| асаве́лым | асаве́лай | асаве́лым | асаве́лых | |
Крыніцы:
Асаве́ц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Асаве́ц | |
| Асаўца́ | |
| Асаўцу́ | |
| Асаве́ц | |
| Асаўцо́м | |
| Асаўцы́ |
асаве́цкі
прыметнік, адносны
| асаве́цкі | асаве́цкая | асаве́цкае | асаве́цкія | |
| асаве́цкага | асаве́цкай асаве́цкае |
асаве́цкага | асаве́цкіх | |
| асаве́цкаму | асаве́цкай | асаве́цкаму | асаве́цкім | |
| асаве́цкі ( асаве́цкага ( |
асаве́цкую | асаве́цкае | асаве́цкія ( асаве́цкіх ( |
|
| асаве́цкім | асаве́цкай асаве́цкаю |
асаве́цкім | асаве́цкімі | |
| асаве́цкім | асаве́цкай | асаве́цкім | асаве́цкіх | |
Крыніцы:
асаве́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| асаве́ю | асаве́ем | |
| асаве́еш | асаве́еце | |
| асаве́е | асаве́юць | |
| Прошлы час | ||
| асаве́ў | асаве́лі | |
| асаве́ла | ||
| асаве́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| асаве́ўшы | ||
Крыніцы:
асаві́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| асаві́к | асавікі́ | |
| асавіка́ | асавіко́ў | |
| асавіку́ | асавіка́м | |
| асаві́к | асавікі́ | |
| асавіко́м | асавіка́мі | |
| асавіку́ | асавіка́х |
Крыніцы:
Асавіно́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Асавіно́ | |
| Асавіна́ | |
| Асавіну́ | |
| Асавіно́ | |
| Асавіно́м | |
| Асавіне́ |
Асаво́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Асаво́к | |
| Асаўка́ | |
| Асаўку́ | |
| Асаво́к | |
| Асаўко́м | |
| Асаўку́ |
Асавы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Асавы́ | |
| Асаво́ў | |
| Асава́м | |
| Асавы́ | |
| Асава́мі | |
| Асава́х |
Асавы́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| Асавы́я | |
| Асавы́х | |
| Асавы́м | |
| Асавы́я | |
| Асавы́мі | |
| Асавы́х |