Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

асаве́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. асаве́ласць
Р. асаве́ласці
Д. асаве́ласці
В. асаве́ласць
Т. асаве́ласцю
М. асаве́ласці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

асаве́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асаве́лы асаве́лая асаве́лае асаве́лыя
Р. асаве́лага асаве́лай
асаве́лае
асаве́лага асаве́лых
Д. асаве́ламу асаве́лай асаве́ламу асаве́лым
В. асаве́лы (неадуш.)
асаве́лага (адуш.)
асаве́лую асаве́лае асаве́лыя (неадуш.)
асаве́лых (адуш.)
Т. асаве́лым асаве́лай
асаве́лаю
асаве́лым асаве́лымі
М. асаве́лым асаве́лай асаве́лым асаве́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Асаве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Асаве́ц
Р. Асаўца́
Д. Асаўцу́
В. Асаве́ц
Т. Асаўцо́м
М. Асаўцы́

асаве́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асаве́цкі асаве́цкая асаве́цкае асаве́цкія
Р. асаве́цкага асаве́цкай
асаве́цкае
асаве́цкага асаве́цкіх
Д. асаве́цкаму асаве́цкай асаве́цкаму асаве́цкім
В. асаве́цкі (неадуш.)
асаве́цкага (адуш.)
асаве́цкую асаве́цкае асаве́цкія (неадуш.)
асаве́цкіх (адуш.)
Т. асаве́цкім асаве́цкай
асаве́цкаю
асаве́цкім асаве́цкімі
М. асаве́цкім асаве́цкай асаве́цкім асаве́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

асаве́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асаве́ю асаве́ем
2-я ас. асаве́еш асаве́еце
3-я ас. асаве́е асаве́юць
Прошлы час
м. асаве́ў асаве́лі
ж. асаве́ла
н. асаве́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час асаве́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асаві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асаві́к асавікі́
Р. асавіка́ асавіко́ў
Д. асавіку́ асавіка́м
В. асаві́к асавікі́
Т. асавіко́м асавіка́мі
М. асавіку́ асавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Асавіно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Асавіно́
Р. Асавіна́
Д. Асавіну́
В. Асавіно́
Т. Асавіно́м
М. Асавіне́

Асаво́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Асаво́к
Р. Асаўка́
Д. Асаўку́
В. Асаво́к
Т. Асаўко́м
М. Асаўку́

Асавы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Асавы́
Р. Асаво́ў
Д. Асава́м
В. Асавы́
Т. Асава́мі
М. Асава́х

Асавы́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Асавы́я
Р. Асавы́х
Д. Асавы́м
В. Асавы́я
Т. Асавы́мі
М. Асавы́х