Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

Асабнякі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Асабнякі́
Р. Асабняко́ў
Д. Асабняка́м
В. Асабнякі́
Т. Асабняка́мі
М. Асабняка́х

асабняко́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
асабняко́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

асабо́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
асабо́ва - -

асабо́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. асабо́васць асабо́васці
Р. асабо́васці асабо́васцяў
асабо́васцей
Д. асабо́васці асабо́васцям
В. асабо́васць асабо́васці
Т. асабо́васцю асабо́васцямі
М. асабо́васці асабо́васцях

Крыніцы: piskunou2012.

асабо́ва-кама́ндны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асабо́ва-кама́ндны асабо́ва-кама́ндная асабо́ва-кама́нднае асабо́ва-кама́ндныя
Р. асабо́ва-кама́нднага асабо́ва-кама́нднай
асабо́ва-кама́нднае
асабо́ва-кама́нднага асабо́ва-кама́ндных
Д. асабо́ва-кама́нднаму асабо́ва-кама́нднай асабо́ва-кама́нднаму асабо́ва-кама́ндным
В. асабо́ва-кама́ндны (неадуш.)
асабо́ва-кама́нднага (адуш.)
асабо́ва-кама́ндную асабо́ва-кама́нднае асабо́ва-кама́ндныя (неадуш.)
асабо́ва-кама́ндных (адуш.)
Т. асабо́ва-кама́ндным асабо́ва-кама́нднай
асабо́ва-кама́нднаю
асабо́ва-кама́ндным асабо́ва-кама́нднымі
М. асабо́ва-кама́ндным асабо́ва-кама́нднай асабо́ва-кама́ндным асабо́ва-кама́ндных

Крыніцы: piskunou2012.

Асабо́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Асабо́вічы
Р. Асабо́віч
Асабо́вічаў
Д. Асабо́вічам
В. Асабо́вічы
Т. Асабо́вічамі
М. Асабо́вічах

асабо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асабо́вы асабо́вая асабо́вае асабо́выя
Р. асабо́вага асабо́вай
асабо́вае
асабо́вага асабо́вых
Д. асабо́ваму асабо́вай асабо́ваму асабо́вым
В. асабо́вы (неадуш.)
асабо́вага (адуш.)
асабо́вую асабо́вае асабо́выя (неадуш.)
асабо́вых (адуш.)
Т. асабо́вым асабо́вай
асабо́ваю
асабо́вым асабо́вымі
М. асабо́вым асабо́вай асабо́вым асабо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Асава́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Асава́
Р. Асавы́
Д. Асаве́
В. Асаву́
Т. Асаво́й
Асаво́ю
М. Асаве́

Асава́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Асава́я
Р. Асаво́й
Д. Асаво́й
В. Асаву́ю
Т. Асаво́й
Асаво́ю
М. Асаво́й

асаве́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
асаве́ла - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.