Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноухыьэюя

цьма́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. цьма́
Р. цьмы́
Д. цьме́
В. цьму́
Т. цьмо́й
цьмо́ю
М. цьме́

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

цьме́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. цьме́нне
Р. цьме́ння
Д. цьме́нню
В. цьме́нне
Т. цьме́ннем
М. цьме́нні

Крыніцы: piskunou2012.

цьме́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. цьме́е цьме́юць
Прошлы час
м. цьме́ў цьме́лі
ж. цьме́ла
н. цьме́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цьмя́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
цьмя́на цьмяне́й -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

цьмянава́та

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
цьмянава́та - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

цьмянава́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. цьмянава́тасць
Р. цьмянава́тасці
Д. цьмянава́тасці
В. цьмянава́тасць
Т. цьмянава́тасцю
М. цьмянава́тасці

Крыніцы: piskunou2012.

цьмянава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цьмянава́ты цьмянава́тая цьмянава́тае цьмянава́тыя
Р. цьмянава́тага цьмянава́тай
цьмянава́тае		 цьмянава́тага цьмянава́тых
Д. цьмянава́таму цьмянава́тай цьмянава́таму цьмянава́тым
В. цьмянава́ты (неадуш.)
цьмянава́тага (адуш.)		 цьмянава́тую цьмянава́тае цьмянава́тыя (неадуш.)
цьмянава́тых (адуш.)
Т. цьмянава́тым цьмянава́тай
цьмянава́таю		 цьмянава́тым цьмянава́тымі
М. цьмянава́тым цьмянава́тай цьмянава́тым цьмянава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

цьмя́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. цьмя́насць
Р. цьмя́насці
Д. цьмя́насці
В. цьмя́насць
Т. цьмя́насцю
М. цьмя́насці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цьмя́на-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цьмя́на-бе́лы цьмя́на-бе́лая цьмя́на-бе́лае цьмя́на-бе́лыя
Р. цьмя́на-бе́лага цьмя́на-бе́лай
цьмя́на-бе́лае		 цьмя́на-бе́лага цьмя́на-бе́лых
Д. цьмя́на-бе́ламу цьмя́на-бе́лай цьмя́на-бе́ламу цьмя́на-бе́лым
В. цьмя́на-бе́лы (неадуш.)
цьмя́на-бе́лага (адуш.)		 цьмя́на-бе́лую цьмя́на-бе́лае цьмя́на-бе́лыя (неадуш.)
цьмя́на-бе́лых (адуш.)
Т. цьмя́на-бе́лым цьмя́на-бе́лай
цьмя́на-бе́лаю		 цьмя́на-бе́лым цьмя́на-бе́лымі
М. цьмя́на-бе́лым цьмя́на-бе́лай цьмя́на-бе́лым цьмя́на-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

цьмя́на-блакі́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цьмя́на-блакі́тны цьмя́на-блакі́тная цьмя́на-блакі́тнае цьмя́на-блакі́тныя
Р. цьмя́на-блакі́тнага цьмя́на-блакі́тнай
цьмя́на-блакі́тнае		 цьмя́на-блакі́тнага цьмя́на-блакі́тных
Д. цьмя́на-блакі́тнаму цьмя́на-блакі́тнай цьмя́на-блакі́тнаму цьмя́на-блакі́тным
В. цьмя́на-блакі́тны (неадуш.)
цьмя́на-блакі́тнага (адуш.)		 цьмя́на-блакі́тную цьмя́на-блакі́тнае цьмя́на-блакі́тныя (неадуш.)
цьмя́на-блакі́тных (адуш.)
Т. цьмя́на-блакі́тным цьмя́на-блакі́тнай
цьмя́на-блакі́тнаю		 цьмя́на-блакі́тным цьмя́на-блакі́тнымі
М. цьмя́на-блакі́тным цьмя́на-блакі́тнай цьмя́на-блакі́тным цьмя́на-блакі́тных

Крыніцы: piskunou2012.