цьма́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. цьма́
Р. цьмы́
Д. цьме́
В. цьму́
Т. цьмо́й
цьмо́ю
М. цьме́

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)