Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя

Надзе́жына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Надзе́жына
Р. Надзе́жына
Д. Надзе́жыну
В. Надзе́жына
Т. Надзе́жынам
М. Надзе́жыне

надзе́іць

‘выклікаць надзею ў каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. надзе́ю надзе́ім
2-я ас. надзе́іш надзе́іце
3-я ас. надзе́іць надзе́яць
Прошлы час
м. надзе́іў надзе́ілі
ж. надзе́іла
н. надзе́іла
Загадны лад
2-я ас. надзе́й надзе́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час надзе́ячы

Крыніцы: piskunou2012.

надзе́йка

‘памянш.-ласк. да надзея’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. надзе́йка надзе́йкі
Р. надзе́йкі надзе́ек
Д. надзе́йцы надзе́йкам
В. надзе́йку надзе́йкі
Т. надзе́йкай
надзе́йкаю		 надзе́йкамі
М. надзе́йцы надзе́йках

Крыніцы: piskunou2012.

Надзе́йкавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Надзе́йкавічы
Р. Надзе́йкавіч
Надзе́йкавічаў
Д. Надзе́йкавічам
В. Надзе́йкавічы
Т. Надзе́йкавічамі
М. Надзе́йкавічах

надзе́йна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
надзе́йна надзе́йней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

надзе́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. надзе́йнасць
Р. надзе́йнасці
Д. надзе́йнасці
В. надзе́йнасць
Т. надзе́йнасцю
М. надзе́йнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

надзе́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надзе́йны надзе́йная надзе́йнае надзе́йныя
Р. надзе́йнага надзе́йнай
надзе́йнае		 надзе́йнага надзе́йных
Д. надзе́йнаму надзе́йнай надзе́йнаму надзе́йным
В. надзе́йны (неадуш.)
надзе́йнага (адуш.)		 надзе́йную надзе́йнае надзе́йныя (неадуш.)
надзе́йных (адуш.)
Т. надзе́йным надзе́йнай
надзе́йнаю		 надзе́йным надзе́йнымі
М. надзе́йным надзе́йнай надзе́йным надзе́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

надзе́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. надзе́л надзе́лы
Р. надзе́лу надзе́лаў
Д. надзе́лу надзе́лам
В. надзе́л надзе́лы
Т. надзе́лам надзе́ламі
М. надзе́ле надзе́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

надзе́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надзе́лены надзе́леная надзе́ленае надзе́леныя
Р. надзе́ленага надзе́ленай
надзе́ленае		 надзе́ленага надзе́леных
Д. надзе́ленаму надзе́ленай надзе́ленаму надзе́леным
В. надзе́лены (неадуш.)
надзе́ленага (адуш.)		 надзе́леную надзе́ленае надзе́леныя (неадуш.)
надзе́леных (адуш.)
Т. надзе́леным надзе́ленай
надзе́ленаю		 надзе́леным надзе́ленымі
М. надзе́леным надзе́ленай надзе́леным надзе́леных

Крыніцы: piskunou2012.

надзе́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надзе́лены надзе́леная надзе́ленае надзе́леныя
Р. надзе́ленага надзе́ленай
надзе́ленае		 надзе́ленага надзе́леных
Д. надзе́ленаму надзе́ленай надзе́ленаму надзе́леным
В. надзе́лены (неадуш.)
надзе́ленага (адуш.)		 надзе́леную надзе́ленае надзе́леныя (неадуш.)
надзе́леных (адуш.)
Т. надзе́леным надзе́ленай
надзе́ленаю		 надзе́леным надзе́ленымі
М. надзе́леным надзе́ленай надзе́леным надзе́леных

Кароткая форма: надзе́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.