надзе́йка
‘памянш.-ласк. да надзея’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| надзе́йка | надзе́йкі | |
| надзе́йкі | надзе́ек | |
| надзе́йцы | надзе́йкам | |
| надзе́йку | надзе́йкі | |
| надзе́йкай надзе́йкаю |
надзе́йкамі | |
| надзе́йцы | надзе́йках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)