надзе́іць
‘выклікаць надзею ў каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| надзе́ю | надзе́ім | |
| надзе́іш | надзе́іце | |
| надзе́іць | надзе́яць | |
| Прошлы час | ||
| надзе́іў | надзе́ілі | |
| надзе́іла | ||
| надзе́іла | ||
| Загадны лад | ||
| надзе́й | надзе́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| надзе́ячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)