Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

сядзю́чы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сядзю́чы	сядзю́чая	сядзю́чае	сядзю́чыя
Р.	сядзю́чага	сядзю́чай сядзю́чае	сядзю́чага	сядзю́чых
Д.	сядзю́чаму	сядзю́чай	сядзю́чаму	сядзю́чым
В.	сядзю́чы (неадуш.) сядзю́чага (адуш.)	сядзю́чую	сядзю́чае	сядзю́чыя (неадуш.) сядзю́чых (адуш.)
Т.	сядзю́чым	сядзю́чай сядзю́чаю	сядзю́чым	сядзю́чымі
М.	сядзю́чым	сядзю́чай	сядзю́чым	сядзю́чых

Крыніцы: piskunou2012.

сядзю́чы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сядзю́чы	сядзю́чая	сядзю́чае	сядзю́чыя
Р.	сядзю́чага	сядзю́чай сядзю́чае	сядзю́чага	сядзю́чых
Д.	сядзю́чаму	сядзю́чай	сядзю́чаму	сядзю́чым
В.	сядзю́чы (неадуш.) сядзю́чага (адуш.)	сядзю́чую	сядзю́чае	сядзю́чыя (неадуш.) сядзю́чых (адуш.)
Т.	сядзю́чым	сядзю́чай сядзю́чаю	сядзю́чым	сядзю́чымі
М.	сядзю́чым	сядзю́чай	сядзю́чым	сядзю́чых

Крыніцы: piskunou2012.

сядзю́чы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сядзю́чы	сядзю́чая	сядзю́чае	сядзю́чыя
Р.	сядзю́чага	сядзю́чай сядзю́чае	сядзю́чага	сядзю́чых
Д.	сядзю́чаму	сядзю́чай	сядзю́чаму	сядзю́чым
В.	сядзю́чы (неадуш.) сядзю́чага (адуш.)	сядзю́чую	сядзю́чае	сядзю́чыя (неадуш.) сядзю́чых (адуш.)
Т.	сядзю́чым	сядзю́чай сядзю́чаю	сядзю́чым	сядзю́чымі
М.	сядзю́чым	сядзю́чай	сядзю́чым	сядзю́чых

Крыніцы: piskunou2012.

сядзячаво́кі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сядзячаво́кі	сядзячаво́кая	сядзячаво́кае	сядзячаво́кія
Р.	сядзячаво́кага	сядзячаво́кай сядзячаво́кае	сядзячаво́кага	сядзячаво́кіх
Д.	сядзячаво́каму	сядзячаво́кай	сядзячаво́каму	сядзячаво́кім
В.	сядзячаво́кі (неадуш.) сядзячаво́кага (адуш.)	сядзячаво́кую	сядзячаво́кае	сядзячаво́кія (неадуш.) сядзячаво́кіх (адуш.)
Т.	сядзячаво́кім	сядзячаво́кай сядзячаво́каю	сядзячаво́кім	сядзячаво́кімі
М.	сядзячаво́кім	сядзячаво́кай	сядзячаво́кім	сядзячаво́кіх

Крыніцы: piskunou2012.

сядзя́чы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сядзя́чы	сядзя́чая	сядзя́чае	сядзя́чыя
Р.	сядзя́чага	сядзя́чай сядзя́чае	сядзя́чага	сядзя́чых
Д.	сядзя́чаму	сядзя́чай	сядзя́чаму	сядзя́чым
В.	сядзя́чы (неадуш.) сядзя́чага (адуш.)	сядзя́чую	сядзя́чае	сядзя́чыя (неадуш.) сядзя́чых (адуш.)
Т.	сядзя́чым	сядзя́чай сядзя́чаю	сядзя́чым	сядзя́чымі
М.	сядзя́чым	сядзя́чай	сядзя́чым	сядзя́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сядзя́чы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сядзя́чы	сядзя́чая	сядзя́чае	сядзя́чыя
Р.	сядзя́чага	сядзя́чай сядзя́чае	сядзя́чага	сядзя́чых
Д.	сядзя́чаму	сядзя́чай	сядзя́чаму	сядзя́чым
В.	сядзя́чы (неадуш.) сядзя́чага (адуш.)	сядзя́чую	сядзя́чае	сядзя́чыя (неадуш.) сядзя́чых (адуш.)
Т.	сядзя́чым	сядзя́чай сядзя́чаю	сядзя́чым	сядзя́чымі
М.	сядзя́чым	сядзя́чай	сядзя́чым	сядзя́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сядзя́чы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сядзя́чы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сядзя́чы	сядзя́чая	сядзя́чае	сядзя́чыя
Р.	сядзя́чага	сядзя́чай сядзя́чае	сядзя́чага	сядзя́чых
Д.	сядзя́чаму	сядзя́чай	сядзя́чаму	сядзя́чым
В.	сядзя́чы (неадуш.) сядзя́чага (адуш.)	сядзя́чую	сядзя́чае	сядзя́чыя (неадуш.) сядзя́чых (адуш.)
Т.	сядзя́чым	сядзя́чай сядзя́чаю	сядзя́чым	сядзя́чымі
М.	сядзя́чым	сядзя́чай	сядзя́чым	сядзя́чых

Крыніцы: piskunou2012.

сядла́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сядла́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сядла́ны	сядла́ная	сядла́нае	сядла́ныя
Р.	сядла́нага	сядла́най сядла́нае	сядла́нага	сядла́ных
Д.	сядла́наму	сядла́най	сядла́наму	сядла́ным
В.	сядла́ны (неадуш.) сядла́нага (адуш.)	сядла́ную	сядла́нае	сядла́ныя (неадуш.) сядла́ных (адуш.)
Т.	сядла́ным	сядла́най сядла́наю	сядла́ным	сядла́нымі
М.	сядла́ным	сядла́най	сядла́ным	сядла́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum