сядзячаво́кі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сядзячаво́кі сядзячаво́кая сядзячаво́кае сядзячаво́кія
Р. сядзячаво́кага сядзячаво́кай
сядзячаво́кае		 сядзячаво́кага сядзячаво́кіх
Д. сядзячаво́каму сядзячаво́кай сядзячаво́каму сядзячаво́кім
В. сядзячаво́кі (неадуш.)
сядзячаво́кага (адуш.)		 сядзячаво́кую сядзячаво́кае сядзячаво́кія (неадуш.)
сядзячаво́кіх (адуш.)
Т. сядзячаво́кім сядзячаво́кай
сядзячаво́каю		 сядзячаво́кім сядзячаво́кімі
М. сядзячаво́кім сядзячаво́кай сядзячаво́кім сядзячаво́кіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)