сядзя́чы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сядзя́чы сядзя́чая сядзя́чае сядзя́чыя
Р. сядзя́чага сядзя́чай
сядзя́чае		 сядзя́чага сядзя́чых
Д. сядзя́чаму сядзя́чай сядзя́чаму сядзя́чым
В. сядзя́чы (неадуш.)
сядзя́чага (адуш.)		 сядзя́чую сядзя́чае сядзя́чыя (неадуш.)
сядзя́чых (адуш.)
Т. сядзя́чым сядзя́чай
сядзя́чаю		 сядзя́чым сядзя́чымі
М. сядзя́чым сядзя́чай сядзя́чым сядзя́чых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)