Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ізаэнтрапі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ізаэнтрапі́чны ізаэнтрапі́чная ізаэнтрапі́чнае ізаэнтрапі́чныя
Р. ізаэнтрапі́чнага ізаэнтрапі́чнай
ізаэнтрапі́чнае
ізаэнтрапі́чнага ізаэнтрапі́чных
Д. ізаэнтрапі́чнаму ізаэнтрапі́чнай ізаэнтрапі́чнаму ізаэнтрапі́чным
В. ізаэнтрапі́чны (неадуш.)
ізаэнтрапі́чнага (адуш.)
ізаэнтрапі́чную ізаэнтрапі́чнае ізаэнтрапі́чныя (неадуш.)
ізаэнтрапі́чных (адуш.)
Т. ізаэнтрапі́чным ізаэнтрапі́чнай
ізаэнтрапі́чнаю
ізаэнтрапі́чным ізаэнтрапі́чнымі
М. ізаэнтрапі́чным ізаэнтрапі́чнай ізаэнтрапі́чным ізаэнтрапі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Ізбіно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ізбіно́
Р. Ізбіна́
Д. Ізбіну́
В. Ізбіно́
Т. Ізбіно́м
М. Ізбіне́

Ізбі́цкае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Ізбі́цкае
Р. Ізбі́цкага
Д. Ізбі́цкаму
В. Ізбі́цкае
Т. Ізбі́цкім
М. Ізбі́цкім

Ізбіцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ізбіцы́
Р. Ізбіцо́ў
Д. Ізбіца́м
В. Ізбіцы́
Т. Ізбіца́мі
М. Ізбіца́х

Ізбі́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ізбі́шча
Р. Ізбі́шча
Д. Ізбі́шчу
В. Ізбі́шча
Т. Ізбі́шчам
М. Ізбі́шчы

ізбі́шчанскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ізбі́шчанскі ізбі́шчанская ізбі́шчанскае ізбі́шчанскія
Р. ізбі́шчанскага ізбі́шчанскай
ізбі́шчанскае
ізбі́шчанскага ізбі́шчанскіх
Д. ізбі́шчанскаму ізбі́шчанскай ізбі́шчанскаму ізбі́шчанскім
В. ізбі́шчанскі (неадуш.)
ізбі́шчанскага (адуш.)
ізбі́шчанскую ізбі́шчанскае ізбі́шчанскія (неадуш.)
ізбі́шчанскіх (адуш.)
Т. ізбі́шчанскім ізбі́шчанскай
ізбі́шчанскаю
ізбі́шчанскім ізбі́шчанскімі
М. ізбі́шчанскім ізбі́шчанскай ізбі́шчанскім ізбі́шчанскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ізбо́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ізбо́рнік ізбо́рнікі
Р. ізбо́рніка ізбо́рнікаў
Д. ізбо́рніку ізбо́рнікам
В. ізбо́рнік ізбо́рнікі
Т. ізбо́рнікам ізбо́рнікамі
М. ізбо́рніку ізбо́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

ізбо́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ізбо́рскі ізбо́рская ізбо́рскае ізбо́рскія
Р. ізбо́рскага ізбо́рскай
ізбо́рскае
ізбо́рскага ізбо́рскіх
Д. ізбо́рскаму ізбо́рскай ізбо́рскаму ізбо́рскім
В. ізбо́рскі (неадуш.)
ізбо́рскага (адуш.)
ізбо́рскую ізбо́рскае ізбо́рскія (неадуш.)
ізбо́рскіх (адуш.)
Т. ізбо́рскім ізбо́рскай
ізбо́рскаю
ізбо́рскім ізбо́рскімі
М. ізбо́рскім ізбо́рскай ізбо́рскім ізбо́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ізбу́дзішча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ізбу́дзішча
Р. Ізбу́дзішча
Д. Ізбу́дзішчу
В. Ізбу́дзішча
Т. Ізбу́дзішчам
М. Ізбу́дзішчы

Ізбу́жар

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ізбу́жар
Р. Ізбу́жара
Д. Ізбу́жару
В. Ізбу́жар
Т. Ізбу́жарам
М. Ізбу́жары