зна́чыць
‘памячаць, вызначаць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зна́чу |
зна́чым |
2-я ас. |
зна́чыш |
зна́чыце |
3-я ас. |
зна́чыць |
зна́чаць |
Прошлы час |
м. |
зна́чыў |
зна́чылі |
ж. |
зна́чыла |
н. |
зна́чыла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зна́чачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
значы́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
значы́ць |
знача́ць |
Прошлы час |
м. |
- |
значы́лі |
ж. |
значы́ла |
н. |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зна́чыць
пабочнае слова
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996.
значэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
значэ́нне |
значэ́нні |
Р. |
значэ́ння |
значэ́нняў |
Д. |
значэ́нню |
значэ́нням |
В. |
значэ́нне |
значэ́нні |
Т. |
значэ́ннем |
значэ́ннямі |
М. |
значэ́нні |
значэ́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зна́шчвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зна́шчваюся |
зна́шчваемся |
2-я ас. |
зна́шчваешся |
зна́шчваецеся |
3-я ас. |
зна́шчваецца |
зна́шчваюцца |
Прошлы час |
м. |
зна́шчваўся |
зна́шчваліся |
ж. |
зна́шчвалася |
н. |
зна́шчвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зна́шчвайся |
зна́шчвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зна́шчваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зна́шчыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зна́шчуся |
зна́шчымся |
2-я ас. |
зна́шчышся |
зна́шчыцеся |
3-я ас. |
зна́шчыцца |
зна́шчацца |
Прошлы час |
м. |
зна́шчыўся |
зна́шчыліся |
ж. |
зна́шчылася |
н. |
зна́шчылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зна́шчыся |
зна́шчыцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зна́шчыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
знеасабля́ць
‘пазбаўляць каго-небудзь індывідуальных рыс, рабіць падобным да іншых; ставіць каго-небудзь ва ўмовы, у якіх ніхто асабіста не адказвае за даручаную справу’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знеасабля́ю |
знеасабля́ем |
2-я ас. |
знеасабля́еш |
знеасабля́еце |
3-я ас. |
знеасабля́е |
знеасабля́юць |
Прошлы час |
м. |
знеасабля́ў |
знеасабля́лі |
ж. |
знеасабля́ла |
н. |
знеасабля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
знеасабля́й |
знеасабля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
знеасабля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
знеасо́біць
‘пазбавіць каго-небудзь індывідуальных рыс, зрабіць падобным да іншых; паставіць каго-небудзь ва ўмовы, у якіх ніхто асабіста не адказвае за даручаную справу’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знеасо́блю |
знеасо́бім |
2-я ас. |
знеасо́біш |
знеасо́біце |
3-я ас. |
знеасо́біць |
знеасо́бяць |
Прошлы час |
м. |
знеасо́біў |
знеасо́білі |
ж. |
знеасо́біла |
н. |
знеасо́біла |
Загадны лад |
2-я ас. |
знеасо́б |
знеасо́бце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
знеасо́біўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
знеахво́ціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знеахво́чуся |
знеахво́цімся |
2-я ас. |
знеахво́цішся |
знеахво́ціцеся |
3-я ас. |
знеахво́ціцца |
знеахво́цяцца |
Прошлы час |
м. |
знеахво́ціўся |
знеахво́ціліся |
ж. |
знеахво́цілася |
н. |
знеахво́цілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
знеахво́цься |
знеахво́цьцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
знеахво́ціўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.