Verbum

анлайнавы слоўнік

га́даўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

га́даўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	га́даўскі	га́даўская	га́даўскае	га́даўскія
Р.	га́даўскага	га́даўскай га́даўскае	га́даўскага	га́даўскіх
Д.	га́даўскаму	га́даўскай	га́даўскаму	га́даўскім
В.	га́даўскі (неадуш.) га́даўскага (адуш.)	га́даўскую	га́даўскае	га́даўскія (неадуш.) га́даўскіх (адуш.)
Т.	га́даўскім	га́даўскай га́даўскаю	га́даўскім	га́даўскімі
М.	га́даўскім	га́даўскай	га́даўскім	га́даўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Гадаўшчы́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

гада́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гада́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

га́джанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

га́дзенька

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
га́дзенька	-	-

га́дзенькі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	га́дзенькі	га́дзенькая	га́дзенькае	га́дзенькія
Р.	га́дзенькага	га́дзенькай га́дзенькае	га́дзенькага	га́дзенькіх
Д.	га́дзенькаму	га́дзенькай	га́дзенькаму	га́дзенькім
В.	га́дзенькі (неадуш.) га́дзенькага (адуш.)	га́дзенькую	га́дзенькае	га́дзенькія (неадуш.) га́дзенькіх (адуш.)
Т.	га́дзенькім	га́дзенькай га́дзенькаю	га́дзенькім	га́дзенькімі
М.	га́дзенькім	га́дзенькай	га́дзенькім	га́дзенькіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

гадзі́лавіцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гадзі́лавіцкі	гадзі́лавіцкая	гадзі́лавіцкае	гадзі́лавіцкія
Р.	гадзі́лавіцкага	гадзі́лавіцкай гадзі́лавіцкае	гадзі́лавіцкага	гадзі́лавіцкіх
Д.	гадзі́лавіцкаму	гадзі́лавіцкай	гадзі́лавіцкаму	гадзі́лавіцкім
В.	гадзі́лавіцкі (неадуш.) гадзі́лавіцкага (адуш.)	гадзі́лавіцкую	гадзі́лавіцкае	гадзі́лавіцкія (неадуш.) гадзі́лавіцкіх (адуш.)
Т.	гадзі́лавіцкім	гадзі́лавіцкай гадзі́лавіцкаю	гадзі́лавіцкім	гадзі́лавіцкімі
М.	гадзі́лавіцкім	гадзі́лавіцкай	гадзі́лавіцкім	гадзі́лавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Гадзі́лавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы