Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Валгагра́д

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

валгагра́дскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	валгагра́дскі	валгагра́дская	валгагра́дскае	валгагра́дскія
Р.	валгагра́дскага	валгагра́дскай валгагра́дскае	валгагра́дскага	валгагра́дскіх
Д.	валгагра́дскаму	валгагра́дскай	валгагра́дскаму	валгагра́дскім
В.	валгагра́дскі (неадуш.) валгагра́дскага (адуш.)	валгагра́дскую	валгагра́дскае	валгагра́дскія (неадуш.) валгагра́дскіх (адуш.)
Т.	валгагра́дскім	валгагра́дскай валгагра́дскаю	валгагра́дскім	валгагра́дскімі
М.	валгагра́дскім	валгагра́дскай	валгагра́дскім	валгагра́дскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Валгадо́нск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

валгадо́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	валгадо́нскі	валгадо́нская	валгадо́нскае	валгадо́нскія
Р.	валгадо́нскага	валгадо́нскай валгадо́нскае	валгадо́нскага	валгадо́нскіх
Д.	валгадо́нскаму	валгадо́нскай	валгадо́нскаму	валгадо́нскім
В.	валгадо́нскі (неадуш.) валгадо́нскага (адуш.)	валгадо́нскую	валгадо́нскае	валгадо́нскія (неадуш.) валгадо́нскіх (адуш.)
Т.	валгадо́нскім	валгадо́нскай валгадо́нскаю	валгадо́нскім	валгадо́нскімі
М.	валгадо́нскім	валгадо́нскай	валгадо́нскім	валгадо́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

валга́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012.

валда́йскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	валда́йскі	валда́йская	валда́йскае	валда́йскія
Р.	валда́йскага	валда́йскай валда́йскае	валда́йскага	валда́йскіх
Д.	валда́йскаму	валда́йскай	валда́йскаму	валда́йскім
В.	валда́йскі (неадуш.) валда́йскага (адуш.)	валда́йскую	валда́йскае	валда́йскія (неадуш.) валда́йскіх (адуш.)
Т.	валда́йскім	валда́йскай валда́йскаю	валда́йскім	валда́йскімі
М.	валда́йскім	валда́йскай	валда́йскім	валда́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

валеалагі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	валеалагі́чны	валеалагі́чная	валеалагі́чнае	валеалагі́чныя
Р.	валеалагі́чнага	валеалагі́чнай валеалагі́чнае	валеалагі́чнага	валеалагі́чных
Д.	валеалагі́чнаму	валеалагі́чнай	валеалагі́чнаму	валеалагі́чным
В.	валеалагі́чны	валеалагі́чную	валеалагі́чнае	валеалагі́чныя
Т.	валеалагі́чным	валеалагі́чнай валеалагі́чнаю	валеалагі́чным	валеалагі́чнымі
М.	валеалагі́чным	валеалагі́чнай	валеалагі́чным	валеалагі́чных

Крыніцы: sbm2012.

валеало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

валева́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	валева́цкі	валева́цкая	валева́цкае	валева́цкія
Р.	валева́цкага	валева́цкай валева́цкае	валева́цкага	валева́цкіх
Д.	валева́цкаму	валева́цкай	валева́цкаму	валева́цкім
В.	валева́цкі (неадуш.) валева́цкага (адуш.)	валева́цкую	валева́цкае	валева́цкія (неадуш.) валева́цкіх (адуш.)
Т.	валева́цкім	валева́цкай валева́цкаю	валева́цкім	валева́цкімі
М.	валева́цкім	валева́цкай	валева́цкім	валева́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Валевачы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum