Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Балбе́чына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Балбе́чына
Р. Балбе́чына
Д. Балбе́чыну
В. Балбе́чына
Т. Балбе́чынам
М. Балбе́чыне

балва́н

‘дурань, невук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. балва́н балваны́
Р. балвана́ балвано́ў
Д. балвану́ балвана́м
В. балвана́ балвано́ў
Т. балвано́м балвана́мі
М. балване́ балвана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

балва́н

‘дурань, невук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. балва́н балваны́
Р. балва́на балвано́ў
Д. балва́ну балвана́м
В. балва́на балвано́ў
Т. балва́нам балвана́мі
М. балва́не балвана́х

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

балва́н

‘скульптурны вобраз’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. балва́н балваны́
Р. балвана́ балвано́ў
Д. балвану́ балвана́м
В. балва́н балваны́
Т. балвано́м балвана́мі
М. балване́ балвана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

балва́н

‘скульптурны вобраз’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. балва́н балваны́
Р. балва́на балвано́ў
Д. балва́ну балвана́м
В. балва́н балваны́
Т. балва́нам балвана́мі
М. балва́не балвана́х

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

балва́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. балва́начны балва́начная балва́начнае балва́начныя
Р. балва́начнага балва́начнай
балва́начнае
балва́начнага балва́начных
Д. балва́начнаму балва́начнай балва́начнаму балва́начным
В. балва́начны (неадуш.)
балва́начнага (адуш.)
балва́начную балва́начнае балва́начныя (неадуш.)
балва́начных (адуш.)
Т. балва́начным балва́начнай
балва́начнаю
балва́начным балва́начнымі
М. балва́начным балва́начнай балва́начным балва́начных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

балва́ніцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. балва́нюся балва́німся
2-я ас. балва́нішся балва́ніцеся
3-я ас. балва́ніцца балва́няцца
Прошлы час
м. балва́ніўся балва́ніліся
ж. балва́нілася
н. балва́нілася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

балва́ніць

‘акругляць драўляны слуп; астрыгаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. балва́ню балва́нім
2-я ас. балва́ніш балва́ніце
3-я ас. балва́ніць балва́няць
Прошлы час
м. балва́ніў балва́нілі
ж. балва́ніла
н. балва́ніла
Загадны лад
2-я ас. балва́нь балва́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час балва́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

балва́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. балва́нка балва́нкі
Р. балва́нкі балва́нак
Д. балва́нцы балва́нкам
В. балва́нку балва́нкі
Т. балва́нкай
балва́нкаю
балва́нкамі
М. балва́нцы балва́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

балва́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. балва́нчык балва́нчыкі
Р. балва́нчыка балва́нчыкаў
Д. балва́нчыку балва́нчыкам
В. балва́нчык балва́нчыкі
Т. балва́нчыкам балва́нчыкамі
М. балва́нчыку балва́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.