Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
аоуыэ

трыя́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трыя́л
Р. трыя́ла
Д. трыя́лу
В. трыя́л
Т. трыя́лам
М. трыя́ле

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

трыяле́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыяле́т трыяле́ты
Р. трыяле́та трыяле́таў
Д. трыяле́ту трыяле́там
В. трыяле́т трыяле́ты
Т. трыяле́там трыяле́тамі
М. трыяле́це трыяле́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

трыялі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыялі́ст трыялі́сты
Р. трыялі́ста трыялі́стаў
Д. трыялі́сту трыялі́стам
В. трыялі́ста трыялі́стаў
Т. трыялі́стам трыялі́стамі
М. трыялі́сце трыялі́стах

Крыніцы: sbm2012.

трыя́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трыя́льны трыя́льная трыя́льнае трыя́льныя
Р. трыя́льнага трыя́льнай
трыя́льнае		 трыя́льнага трыя́льных
Д. трыя́льнаму трыя́льнай трыя́льнаму трыя́льным
В. трыя́льны
трыя́льнага		 трыя́льную трыя́льнае трыя́льныя
Т. трыя́льным трыя́льнай
трыя́льнаю		 трыя́льным трыя́льнымі
М. трыя́льным трыя́льнай трыя́льным трыя́льных

Крыніцы: sbm2012.

трыянгулява́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. трыянгулю́ю трыянгулю́ем
2-я ас. трыянгулю́еш трыянгулю́еце
3-я ас. трыянгулю́е трыянгулю́юць
Прошлы час
м. трыянгулява́ў трыянгулява́лі
ж. трыянгулява́ла
н. трыянгулява́ла
Загадны лад
2-я ас. трыянгулю́й трыянгулю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час трыянгулю́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

трыянгуля́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыянгуля́тар трыянгуля́тары
Р. трыянгуля́тара трыянгуля́тараў
Д. трыянгуля́тару трыянгуля́тарам
В. трыянгуля́тар трыянгуля́тары
Т. трыянгуля́тарам трыянгуля́тарамі
М. трыянгуля́тары трыянгуля́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

трыянгуляцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трыянгуляцы́йны трыянгуляцы́йная трыянгуляцы́йнае трыянгуляцы́йныя
Р. трыянгуляцы́йнага трыянгуляцы́йнай
трыянгуляцы́йнае		 трыянгуляцы́йнага трыянгуляцы́йных
Д. трыянгуляцы́йнаму трыянгуляцы́йнай трыянгуляцы́йнаму трыянгуляцы́йным
В. трыянгуляцы́йны (неадуш.) трыянгуляцы́йную трыянгуляцы́йнае трыянгуляцы́йныя (неадуш.)
Т. трыянгуляцы́йным трыянгуляцы́йнай
трыянгуляцы́йнаю		 трыянгуляцы́йным трыянгуляцы́йнымі
М. трыянгуляцы́йным трыянгуляцы́йнай трыянгуляцы́йным трыянгуляцы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

трыянгуля́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. трыянгуля́цыя
Р. трыянгуля́цыі
Д. трыянгуля́цыі
В. трыянгуля́цыю
Т. трыянгуля́цыяй
трыянгуля́цыяю
М. трыянгуля́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

трыя́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трыя́с
Р. трыя́су
Д. трыя́су
В. трыя́с
Т. трыя́сам
М. трыя́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

трыя́сава-ю́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трыя́сава-ю́рскі трыя́сава-ю́рская трыя́сава-ю́рскае трыя́сава-ю́рскія
Р. трыя́сава-ю́рскага трыя́сава-ю́рскай
трыя́сава-ю́рскае		 трыя́сава-ю́рскага трыя́сава-ю́рскіх
Д. трыя́сава-ю́рскаму трыя́сава-ю́рскай трыя́сава-ю́рскаму трыя́сава-ю́рскім
В. трыя́сава-ю́рскі (неадуш.)
трыя́сава-ю́рскага (адуш.)		 трыя́сава-ю́рскую трыя́сава-ю́рскае трыя́сава-ю́рскія (неадуш.)
трыя́сава-ю́рскіх (адуш.)
Т. трыя́сава-ю́рскім трыя́сава-ю́рскай
трыя́сава-ю́рскаю		 трыя́сава-ю́рскім трыя́сава-ю́рскімі
М. трыя́сава-ю́рскім трыя́сава-ю́рскай трыя́сава-ю́рскім трыя́сава-ю́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.