Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

Гара́ўкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гара́ўкі
Р. Гара́вак
Гара́ўкаў
Д. Гара́ўкам
В. Гара́ўкі
Т. Гара́ўкамі
М. Гара́ўках

Гараўля́не

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гараўля́не
Р. Гараўля́н
Гараўля́наў
Д. Гараўля́нам
В. Гараўля́не
Т. Гараўля́намі
М. Гараўля́нах

Гара́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гара́ўцы
Р. Гара́ўцаў
Д. Гара́ўцам
В. Гара́ўцы
Т. Гара́ўцамі
М. Гара́ўцах

Гараўцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гараўцы́
Р. Гараўцо́ў
Д. Гараўца́м
В. Гараўцы́
Т. Гараўца́мі
М. Гараўца́х

гарахві́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гарахві́нне
Р. гарахві́ння
Д. гарахві́нню
В. гарахві́нне
Т. гарахві́ннем
М. гарахві́нні

Крыніцы: piskunou2012.

гараце́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гараце́шны гараце́шная гараце́шнае гараце́шныя
Р. гараце́шнага гараце́шнай
гараце́шнае
гараце́шнага гараце́шных
Д. гараце́шнаму гараце́шнай гараце́шнаму гараце́шным
В. гараце́шны (неадуш.)
гараце́шнага (адуш.)
гараце́шную гараце́шнае гараце́шныя (неадуш.)
гараце́шных (адуш.)
Т. гараце́шным гараце́шнай
гараце́шнаю
гараце́шным гараце́шнымі
М. гараце́шным гараце́шнай гараце́шным гараце́шных

Крыніцы: piskunou2012.

гара́цыеўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гара́цыеўскі гара́цыеўская гара́цыеўскае гара́цыеўскія
Р. гара́цыеўскага гара́цыеўскай
гара́цыеўскае
гара́цыеўскага гара́цыеўскіх
Д. гара́цыеўскаму гара́цыеўскай гара́цыеўскаму гара́цыеўскім
В. гара́цыеўскі (неадуш.)
гара́цыеўскага (адуш.)
гара́цыеўскую гара́цыеўскае гара́цыеўскія (неадуш.)
гара́цыеўскіх (адуш.)
Т. гара́цыеўскім гара́цыеўскай
гара́цыеўскаю
гара́цыеўскім гара́цыеўскімі
М. гара́цыеўскім гара́цыеўскай гара́цыеўскім гара́цыеўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

гарачава́та

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
гарачава́та - -

Крыніцы: piskunou2012.

гарачава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарачава́ты гарачава́тая гарачава́тае гарачава́тыя
Р. гарачава́тага гарачава́тай
гарачава́тае
гарачава́тага гарачава́тых
Д. гарачава́таму гарачава́тай гарачава́таму гарачава́тым
В. гарачава́ты (неадуш.)
гарачава́тага (адуш.)
гарачава́тую гарачава́тае гарачава́тыя (неадуш.)
гарачава́тых (адуш.)
Т. гарачава́тым гарачава́тай
гарачава́таю
гарачава́тым гарачава́тымі
М. гарачава́тым гарачава́тай гарачава́тым гарачава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гарачавыно́слівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. гарачавыно́слівасць
Р. гарачавыно́слівасці
Д. гарачавыно́слівасці
В. гарачавыно́слівасць
Т. гарачавыно́слівасцю
М. гарачавыно́слівасці

Крыніцы: piskunou2012.