самаскіда́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самаскіда́льны |
самаскіда́льная |
самаскіда́льнае |
самаскіда́льныя |
| Р. |
самаскіда́льнага |
самаскіда́льнай самаскіда́льнае |
самаскіда́льнага |
самаскіда́льных |
| Д. |
самаскіда́льнаму |
самаскіда́льнай |
самаскіда́льнаму |
самаскіда́льным |
| В. |
самаскіда́льны (неадуш.) самаскіда́льнага (адуш.) |
самаскіда́льную |
самаскіда́льнае |
самаскіда́льныя (неадуш.) самаскіда́льных (адуш.) |
| Т. |
самаскіда́льным |
самаскіда́льнай самаскіда́льнаю |
самаскіда́льным |
самаскіда́льнымі |
| М. |
самаскіда́льным |
самаскіда́льнай |
самаскіда́льным |
самаскіда́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
самаскі́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самаскі́дка |
самаскі́дкі |
| Р. |
самаскі́дкі |
самаскі́дак |
| Д. |
самаскі́дцы |
самаскі́дкам |
| В. |
самаскі́дку |
самаскі́дкі |
| Т. |
самаскі́дкай самаскі́дкаю |
самаскі́дкамі |
| М. |
самаскі́дцы |
самаскі́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самаскі́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самаскі́дны |
самаскі́дная |
самаскі́днае |
самаскі́дныя |
| Р. |
самаскі́днага |
самаскі́днай самаскі́днае |
самаскі́днага |
самаскі́дных |
| Д. |
самаскі́днаму |
самаскі́днай |
самаскі́днаму |
самаскі́дным |
| В. |
самаскі́дны (неадуш.) самаскі́днага (адуш.) |
самаскі́дную |
самаскі́днае |
самаскі́дныя (неадуш.) самаскі́дных (адуш.) |
| Т. |
самаскі́дным |
самаскі́днай самаскі́днаю |
самаскі́дным |
самаскі́днымі |
| М. |
самаскі́дным |
самаскі́днай |
самаскі́дным |
самаскі́дных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
самасна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| самасна |
- |
- |
самаспадма́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаспадма́н |
| Р. |
самаспадма́ну |
| Д. |
самаспадма́ну |
| В. |
самаспадма́н |
| Т. |
самаспадма́нам |
| М. |
самаспадма́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
самаспажыва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаспажыва́нне |
| Р. |
самаспажыва́ння |
| Д. |
самаспажыва́нню |
| В. |
самаспажыва́нне |
| Т. |
самаспажыва́ннем |
| М. |
самаспажыва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.