сысці́ся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сыду́ся |
сы́дземся |
2-я ас. |
сы́дзешся |
сы́дзецеся |
3-я ас. |
сы́дзецца |
сы́дуцца |
Прошлы час |
м. |
сышо́ўся |
сышлі́ся |
ж. |
сышла́ся |
н. |
сышло́ся |
Загадны лад |
2-я ас. |
сыдзі́ся |
сыдзі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сышо́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сыта́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сыта́ |
Р. |
сыты́ |
Д. |
сыце́ |
В. |
сыту́ |
Т. |
сыто́й сыто́ю |
М. |
сыце́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сы́та
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
сы́та |
сыце́й |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
сытава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сытава́ты |
сытава́тая |
сытава́тае |
сытава́тыя |
Р. |
сытава́тага |
сытава́тай сытава́тае |
сытава́тага |
сытава́тых |
Д. |
сытава́таму |
сытава́тай |
сытава́таму |
сытава́тым |
В. |
сытава́ты (неадуш.) сытава́тага (адуш.) |
сытава́тую |
сытава́тае |
сытава́тыя (неадуш.) сытава́тых (адуш.) |
Т. |
сытава́тым |
сытава́тай сытава́таю |
сытава́тым |
сытава́тымі |
М. |
сытава́тым |
сытава́тай |
сытава́тым |
сытава́тых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сы́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
сы́тасць |
Р. |
сы́тасці |
Д. |
сы́тасці |
В. |
сы́тасць |
Т. |
сы́тасцю |
М. |
сы́тасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сы́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сы́тка |
сы́ткі |
Р. |
сы́ткі |
сы́так |
Д. |
сы́тцы |
сы́ткам |
В. |
сы́тку |
сы́так |
Т. |
сы́ткай сы́ткаю |
сы́ткамі |
М. |
сы́тцы |
сы́тках |
Крыніцы:
piskunou2012.
сы́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
сы́тна |
сытне́й |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сы́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
сы́тнасць |
Р. |
сы́тнасці |
Д. |
сы́тнасці |
В. |
сы́тнасць |
Т. |
сы́тнасцю |
М. |
сы́тнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сытне́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сытне́йшы |
сытне́йшая |
сытне́йшае |
сытне́йшыя |
Р. |
сытне́йшага |
сытне́йшай сытне́йшае |
сытне́йшага |
сытне́йшых |
Д. |
сытне́йшаму |
сытне́йшай |
сытне́йшаму |
сытне́йшым |
В. |
сытне́йшы (неадуш.) сытне́йшага (адуш.) |
сытне́йшую |
сытне́йшае |
сытне́йшыя (неадуш.) сытне́йшых (адуш.) |
Т. |
сытне́йшым |
сытне́йшай сытне́йшаю |
сытне́йшым |
сытне́йшымі |
М. |
сытне́йшым |
сытне́йшай |
сытне́йшым |
сытне́йшых |
Крыніцы:
piskunou2012.
сытне́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сытне́ю |
сытне́ем |
2-я ас. |
сытне́еш |
сытне́еце |
3-я ас. |
сытне́е |
сытне́юць |
Прошлы час |
м. |
сытне́ў |
сытне́лі |
ж. |
сытне́ла |
н. |
сытне́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сытне́й |
сытне́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сытне́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.