Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

спра́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спраўне́йшы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	спраўне́йшы	спраўне́йшая	спраўне́йшае	спраўне́йшыя
Р.	спраўне́йшага	спраўне́йшай спраўне́йшае	спраўне́йшага	спраўне́йшых
Д.	спраўне́йшаму	спраўне́йшай	спраўне́йшаму	спраўне́йшым
В.	спраўне́йшы (неадуш.) спраўне́йшага (адуш.)	спраўне́йшую	спраўне́йшае	спраўне́йшыя (неадуш.) спраўне́йшых (адуш.)
Т.	спраўне́йшым	спраўне́йшай спраўне́йшаю	спраўне́йшым	спраўне́йшымі
М.	спраўне́йшым	спраўне́йшай	спраўне́йшым	спраўне́йшых

Крыніцы: piskunou2012.

спра́ўненька

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
спра́ўненька	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

спра́ўненькі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	спра́ўненькі	спра́ўненькая	спра́ўненькае	спра́ўненькія
Р.	спра́ўненькага	спра́ўненькай спра́ўненькае	спра́ўненькага	спра́ўненькіх
Д.	спра́ўненькаму	спра́ўненькай	спра́ўненькаму	спра́ўненькім
В.	спра́ўненькі (неадуш.) спра́ўненькага (адуш.)	спра́ўненькую	спра́ўненькае	спра́ўненькія (неадуш.) спра́ўненькіх (адуш.)
Т.	спра́ўненькім	спра́ўненькай спра́ўненькаю	спра́ўненькім	спра́ўненькімі
М.	спра́ўненькім	спра́ўненькай	спра́ўненькім	спра́ўненькіх

Крыніцы: piskunou2012.

спра́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

спра́ўны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	спра́ўны	спра́ўная	спра́ўнае	спра́ўныя
Р.	спра́ўнага	спра́ўнай спра́ўнае	спра́ўнага	спра́ўных
Д.	спра́ўнаму	спра́ўнай	спра́ўнаму	спра́ўным
В.	спра́ўны (неадуш.) спра́ўнага (адуш.)	спра́ўную	спра́ўнае	спра́ўныя (неадуш.) спра́ўных (адуш.)
Т.	спра́ўным	спра́ўнай спра́ўнаю	спра́ўным	спра́ўнымі
М.	спра́ўным	спра́ўнай	спра́ўным	спра́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спрафілява́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	спрафілява́ны	спрафілява́ная	спрафілява́нае	спрафілява́ныя
Р.	спрафілява́нага	спрафілява́най спрафілява́нае	спрафілява́нага	спрафілява́ных
Д.	спрафілява́наму	спрафілява́най	спрафілява́наму	спрафілява́ным
В.	спрафілява́ны (неадуш.) спрафілява́нага (адуш.)	спрафілява́ную	спрафілява́нае	спрафілява́ныя (неадуш.) спрафілява́ных (адуш.)
Т.	спрафілява́ным	спрафілява́най спрафілява́наю	спрафілява́ным	спрафілява́нымі
М.	спрафілява́ным	спрафілява́най	спрафілява́ным	спрафілява́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

спрафілява́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	спрафілява́ны	спрафілява́ная	спрафілява́нае	спрафілява́ныя
Р.	спрафілява́нага	спрафілява́най спрафілява́нае	спрафілява́нага	спрафілява́ных
Д.	спрафілява́наму	спрафілява́най	спрафілява́наму	спрафілява́ным
В.	спрафілява́ны (неадуш.) спрафілява́нага (адуш.)	спрафілява́ную	спрафілява́нае	спрафілява́ныя (неадуш.) спрафілява́ных (адуш.)
Т.	спрафілява́ным	спрафілява́най спрафілява́наю	спрафілява́ным	спрафілява́нымі
М.	спрафілява́ным	спрафілява́най	спрафілява́ным	спрафілява́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

спрафілява́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

спра́хлы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	спра́хлы	спра́хлая	спра́хлае	спра́хлыя
Р.	спра́хлага	спра́хлай спра́хлае	спра́хлага	спра́хлых
Д.	спра́хламу	спра́хлай	спра́хламу	спра́хлым
В.	спра́хлы (неадуш.) спра́хлага (адуш.)	спра́хлую	спра́хлае	спра́хлыя (неадуш.) спра́хлых (адуш.)
Т.	спра́хлым	спра́хлай спра́хлаю	спра́хлым	спра́хлымі
М.	спра́хлым	спра́хлай	спра́хлым	спра́хлых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum