спра́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спра́ўнік спра́ўнікі
Р. спра́ўніка спра́ўнікаў
Д. спра́ўніку спра́ўнікам
В. спра́ўніка спра́ўнікаў
Т. спра́ўнікам спра́ўнікамі
М. спра́ўніку спра́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)