неслужбо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неслужбо́вы |
неслужбо́вая |
неслужбо́вае |
неслужбо́выя |
Р. |
неслужбо́вага |
неслужбо́вай неслужбо́вае |
неслужбо́вага |
неслужбо́вых |
Д. |
неслужбо́ваму |
неслужбо́вай |
неслужбо́ваму |
неслужбо́вым |
В. |
неслужбо́вы (неадуш.) неслужбо́вага (адуш.) |
неслужбо́вую |
неслужбо́вае |
неслужбо́выя (неадуш.) неслужбо́вых (адуш.) |
Т. |
неслужбо́вым |
неслужбо́вай неслужбо́ваю |
неслужбо́вым |
неслужбо́вымі |
М. |
неслужбо́вым |
неслужбо́вай |
неслужбо́вым |
неслужбо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
не́слух
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
не́слух |
не́слухі |
Р. |
не́слуха |
не́слухаў |
Д. |
не́слуху |
не́слухам |
В. |
не́слуха |
не́слухаў |
Т. |
не́слухам |
не́слухамі |
М. |
не́слуху |
не́слухах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неслухмя́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
неслухмя́насць |
Р. |
неслухмя́насці |
Д. |
неслухмя́насці |
В. |
неслухмя́насць |
Т. |
неслухмя́насцю |
М. |
неслухмя́насці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
неслухмя́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
неслухмя́нка |
неслухмя́нкі |
Р. |
неслухмя́нкі |
неслухмя́нак |
Д. |
неслухмя́нцы |
неслухмя́нкам |
В. |
неслухмя́нку |
неслухмя́нак |
Т. |
неслухмя́нкай неслухмя́нкаю |
неслухмя́нкамі |
М. |
неслухмя́нцы |
неслухмя́нках |
Крыніцы:
tsbm1984.
неслухмя́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
неслухмя́нства |
Р. |
неслухмя́нства |
Д. |
неслухмя́нству |
В. |
неслухмя́нства |
Т. |
неслухмя́нствам |
М. |
неслухмя́нстве |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
неслухмя́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неслухмя́ны |
неслухмя́ная |
неслухмя́нае |
неслухмя́ныя |
Р. |
неслухмя́нага |
неслухмя́най неслухмя́нае |
неслухмя́нага |
неслухмя́ных |
Д. |
неслухмя́наму |
неслухмя́най |
неслухмя́наму |
неслухмя́ным |
В. |
неслухмя́ны (неадуш.) неслухмя́нага (адуш.) |
неслухмя́ную |
неслухмя́нае |
неслухмя́ныя (неадуш.) неслухмя́ных (адуш.) |
Т. |
неслухмя́ным |
неслухмя́най неслухмя́наю |
неслухмя́ным |
неслухмя́нымі |
М. |
неслухмя́ным |
неслухмя́най |
неслухмя́ным |
неслухмя́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
не́слуш
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
не́слуш |
Р. |
не́слуша |
Д. |
не́слушу |
В. |
не́слуша |
Т. |
не́слушам |
М. |
не́слушу |
Крыніцы:
piskunou2012.
не́смак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
не́смак |
Р. |
не́смаку |
Д. |
не́смаку |
В. |
не́смак |
Т. |
не́смакам |
М. |
не́смаку |
Крыніцы:
piskunou2012.