глаўко́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
глаўко́ма |
| Р. |
глаўко́мы |
| Д. |
глаўко́ме |
| В. |
глаўко́му |
| Т. |
глаўко́май
глаўко́маю |
| М. |
глаўко́ме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
глаўко́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
глаўко́мны |
глаўко́мная |
глаўко́мнае |
глаўко́мныя |
| Р. |
глаўко́мнага |
глаўко́мнай
глаўко́мнае |
глаўко́мнага |
глаўко́мных |
| Д. |
глаўко́мнаму |
глаўко́мнай |
глаўко́мнаму |
глаўко́мным |
| В. |
глаўко́мны (неадуш.)
глаўко́мнага (адуш.) |
глаўко́мную |
глаўко́мнае |
глаўко́мныя (неадуш.)
глаўко́мных (адуш.) |
| Т. |
глаўко́мным |
глаўко́мнай
глаўко́мнаю |
глаўко́мным |
глаўко́мнымі |
| М. |
глаўко́мным |
глаўко́мнай |
глаўко́мным |
глаўко́мных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Гле́б
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Гле́б |
Гле́бы |
| Р. |
Гле́ба |
Гле́баў |
| Д. |
Гле́бу |
Гле́бам |
| В. |
Гле́ба |
Гле́баў |
| Т. |
Гле́бам |
Гле́бамі |
| М. |
Гле́бе |
Гле́бах |
гле́ба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гле́ба |
гле́бы |
| Р. |
гле́бы |
гле́б |
| Д. |
гле́бе |
гле́бам |
| В. |
гле́бу |
гле́бы |
| Т. |
гле́бай
гле́баю |
гле́бамі |
| М. |
гле́бе |
гле́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
глебааднаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
глебааднаўле́нне |
| Р. |
глебааднаўле́ння |
| Д. |
глебааднаўле́нню |
| В. |
глебааднаўле́нне |
| Т. |
глебааднаўле́ннем |
| М. |
глебааднаўле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
глебаапрацо́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
глебаапрацо́ўчы |
глебаапрацо́ўчая |
глебаапрацо́ўчае |
глебаапрацо́ўчыя |
| Р. |
глебаапрацо́ўчага |
глебаапрацо́ўчай
глебаапрацо́ўчае |
глебаапрацо́ўчага |
глебаапрацо́ўчых |
| Д. |
глебаапрацо́ўчаму |
глебаапрацо́ўчай |
глебаапрацо́ўчаму |
глебаапрацо́ўчым |
| В. |
глебаапрацо́ўчы (неадуш.)
глебаапрацо́ўчага (адуш.) |
глебаапрацо́ўчую |
глебаапрацо́ўчае |
глебаапрацо́ўчыя (неадуш.)
глебаапрацо́ўчых (адуш.) |
| Т. |
глебаапрацо́ўчым |
глебаапрацо́ўчай
глебаапрацо́ўчаю |
глебаапрацо́ўчым |
глебаапрацо́ўчымі |
| М. |
глебаапрацо́ўчым |
глебаапрацо́ўчай |
глебаапрацо́ўчым |
глебаапрацо́ўчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
глебаахо́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
глебаахо́ва |
| Р. |
глебаахо́вы |
| Д. |
глебаахо́ве |
| В. |
глебаахо́ву |
| Т. |
глебаахо́вай
глебаахо́ваю |
| М. |
глебаахо́ве |
Крыніцы:
piskunou2012.
глебаахо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
глебаахо́ўны |
глебаахо́ўная |
глебаахо́ўнае |
глебаахо́ўныя |
| Р. |
глебаахо́ўнага |
глебаахо́ўнай
глебаахо́ўнае |
глебаахо́ўнага |
глебаахо́ўных |
| Д. |
глебаахо́ўнаму |
глебаахо́ўнай |
глебаахо́ўнаму |
глебаахо́ўным |
| В. |
глебаахо́ўны (неадуш.)
глебаахо́ўнага (адуш.) |
глебаахо́ўную |
глебаахо́ўнае |
глебаахо́ўныя (неадуш.)
глебаахо́ўных (адуш.) |
| Т. |
глебаахо́ўным |
глебаахо́ўнай
глебаахо́ўнаю |
глебаахо́ўным |
глебаахо́ўнымі |
| М. |
глебаахо́ўным |
глебаахо́ўнай |
глебаахо́ўным |
глебаахо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.