глебаапрацо́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глебаапрацо́ўчы глебаапрацо́ўчая глебаапрацо́ўчае глебаапрацо́ўчыя
Р. глебаапрацо́ўчага глебаапрацо́ўчай
глебаапрацо́ўчае		 глебаапрацо́ўчага глебаапрацо́ўчых
Д. глебаапрацо́ўчаму глебаапрацо́ўчай глебаапрацо́ўчаму глебаапрацо́ўчым
В. глебаапрацо́ўчы (неадуш.)
глебаапрацо́ўчага (адуш.)		 глебаапрацо́ўчую глебаапрацо́ўчае глебаапрацо́ўчыя (неадуш.)
глебаапрацо́ўчых (адуш.)
Т. глебаапрацо́ўчым глебаапрацо́ўчай
глебаапрацо́ўчаю		 глебаапрацо́ўчым глебаапрацо́ўчымі
М. глебаапрацо́ўчым глебаапрацо́ўчай глебаапрацо́ўчым глебаапрацо́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)