глаўко́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глаўко́мны глаўко́мная глаўко́мнае глаўко́мныя
Р. глаўко́мнага глаўко́мнай
глаўко́мнае		 глаўко́мнага глаўко́мных
Д. глаўко́мнаму глаўко́мнай глаўко́мнаму глаўко́мным
В. глаўко́мны (неадуш.)
глаўко́мнага (адуш.)		 глаўко́мную глаўко́мнае глаўко́мныя (неадуш.)
глаўко́мных (адуш.)
Т. глаўко́мным глаўко́мнай
глаўко́мнаю		 глаўко́мным глаўко́мнымі
М. глаўко́мным глаўко́мнай глаўко́мным глаўко́мных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)