бе́ры-бе́ры
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
бе́ры-бе́ры |
бе́ры-бе́ры |
Р. |
бе́ры-бе́ры |
бе́ры-бе́ры |
Д. |
бе́ры-бе́ры |
бе́ры-бе́ры |
В. |
бе́ры-бе́ры |
бе́ры-бе́ры |
Т. |
бе́ры-бе́ры |
бе́ры-бе́ры |
М. |
бе́ры-бе́ры |
бе́ры-бе́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
берэ́йтар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
берэ́йтар |
берэ́йтары |
Р. |
берэ́йтара |
берэ́йтараў |
Д. |
берэ́йтару |
берэ́йтарам |
В. |
берэ́йтара |
берэ́йтараў |
Т. |
берэ́йтарам |
берэ́йтарамі |
М. |
берэ́йтару |
берэ́йтарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
берэ́йтарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
берэ́йтарскі |
берэ́йтарская |
берэ́йтарскае |
берэ́йтарскія |
Р. |
берэ́йтарскага |
берэ́йтарскай берэ́йтарскае |
берэ́йтарскага |
берэ́йтарскіх |
Д. |
берэ́йтарскаму |
берэ́йтарскай |
берэ́йтарскаму |
берэ́йтарскім |
В. |
берэ́йтарскі (неадуш.) берэ́йтарскага (адуш.) |
берэ́йтарскую |
берэ́йтарскае |
берэ́йтарскія (неадуш.) берэ́йтарскіх (адуш.) |
Т. |
берэ́йтарскім |
берэ́йтарскай берэ́йтарскаю |
берэ́йтарскім |
берэ́йтарскімі |
М. |
берэ́йтарскім |
берэ́йтарскай |
берэ́йтарскім |
берэ́йтарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
берэ́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
берэ́т |
берэ́ты |
Р. |
берэ́та |
берэ́таў |
Д. |
берэ́ту |
берэ́там |
В. |
берэ́т |
берэ́ты |
Т. |
берэ́там |
берэ́тамі |
М. |
берэ́це |
берэ́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
берэ́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
берэ́тны |
берэ́тная |
берэ́тнае |
берэ́тныя |
Р. |
берэ́тнага |
берэ́тнай берэ́тнае |
берэ́тнага |
берэ́тных |
Д. |
берэ́тнаму |
берэ́тнай |
берэ́тнаму |
берэ́тным |
В. |
берэ́тны (неадуш.) берэ́тнага (адуш.) |
берэ́тную |
берэ́тнае |
берэ́тныя (неадуш.) берэ́тных (адуш.) |
Т. |
берэ́тным |
берэ́тнай берэ́тнаю |
берэ́тным |
берэ́тнымі |
М. |
берэ́тным |
берэ́тнай |
берэ́тным |
берэ́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
берэ́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
берэ́цік |
берэ́цікі |
Р. |
берэ́ціка |
берэ́цікаў |
Д. |
берэ́ціку |
берэ́цікам |
В. |
берэ́цік |
берэ́цікі |
Т. |
берэ́цікам |
берэ́цікамі |
М. |
берэ́ціку |
берэ́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.