берэ́йтар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
берэ́йтар | берэ́йтары | |
берэ́йтара | берэ́йтараў | |
берэ́йтару | берэ́йтарам | |
берэ́йтара | берэ́йтараў | |
берэ́йтарам | берэ́йтарамі | |
берэ́йтару | берэ́йтарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)