берэ́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| берэ́цік | берэ́цікі | |
| берэ́ціка | берэ́цікаў | |
| берэ́ціку | берэ́цікам | |
| берэ́цік | берэ́цікі | |
| берэ́цікам | берэ́цікамі | |
| берэ́ціку | берэ́ціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)